مقايسه اثربخشي آموزش اجتماعي كردن هيجانات و آموزش استعاره‌هاي فرزندپروري به مادران بر احساس شرم كودكان با مشكلات رفتاري دروني شده

مشكلات رفتاري، بر كاركرد انطباقي فرد در حوزه‌هاي عملي، اجتماعي و مفهومي تأثيرگذارند. يكي از مهم ترين عوامل خانوادگي در تحول مشكلات رفتاري، شيوه هاي فرزند پروري والدين است. هدف پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي آموزش اجتماعي كردن هيجانات و آموزش استعاره‌هاي فرزندپروري بر احساس شرم كودكان با مشكلات رفتاري دروني‌شده بود. روش پژوهش آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بوده است. نخست آزمودني‌ها بر اساس ملاك‌هاي ورود غربال شدند، سپس 45 مادر داراي كودك با مشكلات رفتاري دروني‌شده انتخاب شده و به طور تصادفي در در دو گروه آزمايش اجتماعي كردن هيجانات و آموزش استعاره‌هاي فرزندپروري (هر گروه 15 نفر) و همچنين يك گروه كنترل(15 نفر) گمارده شدند. . مادران در گروه اجتماعي كردن هيجانات 8 جلسه و در گروه استعاره‌هاي فرزندپروي در 7 جلسه تحت آموزش قرار گرفتند و گروه گواه مداخله‌اي دريافت نكردند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه مشكلات رفتاري آخنباخ(فرم والد) و پرسشنامه احساس شرم و گناه توسكا‌كودك بوده است. تحليل داده‌ها با استفاده از تحليل كوورايانس نشان داد كه هر دو آموزش توانسته احساس شرم را به طور معناداري كاهش دهد، اما آموزش اجتماعي كردن هيجانات در مقايسه با آموزش استعارههاي فرزندپروري بهتر توانسته باعث كاهش علائم و نشانه‌هاي هيجان شرم در كودكان با مشكلات رفتاري دروني‌شده گردد. اين تفاوت مي‌تواند حاكي از تاثيرگذاري بيشتر روش‌هاي فرزندپروري هيجان‌محور در مقايسه با روش هاي شناختي به دليل و تكنيك‌هايي چون تشخيص علت و پيامد هيجانات و ، مكالمات هيجان محور و غيره بر متغير هيجاني شرم كه با مشكلات رفتاري دروني شده رابطه نزديك دارد، باشد.