روايت‌پژوهي زندگي زنان سرپرست‌خانوار تحت پوشش كميتۀ امداد امام خميني(ره)

در جامعۀ امروز آمار زنان سرپرست خانوار به دلايل گوناگوني رو به افزايش است. اين گروه از زنان، از گروه هاي حاشيه اي جامعه اند كه با ناملايمات اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي فراواني رو به رو هستند. در اين پژوهش تلاش كرده ايم تا با به مركز توجه آوردن تجربيات زيستۀ آنان، نگاهي عميق به هستي و داستان زندگي آنان داشته باشيم و  روايتي زنانه از مفهوم سرپرست خانوار ارائه دهيم. اين پژوهش در قالب روش شناسي كيفي و به مدد روش روايت پژوهي انجام شده است. شيوۀ نمونه گيري هدفمند بوده، و از يك اطلاع رسان آگاه براي دسترسي به نمونه هاي پژوهش كمك گرفته ايم. با پانزده نفر از زنان سرپرست خانوار تحت پوشش كميتۀ امداد امام خميني(ره) مشهد مصاحبه هاي روايي انجام داده ايم. تجارب اين زنان در ذيل كلان روايت هاي: كودك همسري و مادر شدن زود هنگام، سطح پايين سرمايه هاي اقتصادي و اجتماعي، سطح پايين سرمايۀ فرهنگي، كار موقت و بي آتيه و ناامن، ازدواج ناموفق و جدايي از همسر، ناامني ها و ناملايمات و فشارهاي اجتماعي، فرسودگي، رنج تنهايي، و نگراني و تشويش بي پايان، روايت شده است. بنا بر نتايج به دست آمده از اين پژوهش، اشتغال پايدار مهم ترين بحث در زندگي زنان سرپرست خانوار است. دوره هاي مهارت آموزي جهت برطرف نمودن فقر قابليتي، تأمين اشتغال ثابت همراه با بيمه، جايگزين كردن سياست هاي اجتماعي منفعل با سياست هاي فعال در جهت سازگار كردن شرايط اشتغال زنان سرپرست خانوار با مسئوليت هاي خانوادگي، گام هايي عملي در رفع مشكلات زندگي آنان خواهد بود.