بررسي ميزان تأثير مهارت‌هاي ارتباطي كاركنان سازمان‌هاي اطلاعاتي بر اعتمادسازي كاركنان حفاظت‌شونده

زمينه و هدف: يكي از مؤلفه‌هاي تأثيرگذار بر اعتمادسازي كاركنان رده‌هاي حفاظت‌شونده مهارت‌هاي ارتباطي است. در واقع نوع، شكل، روش، چگونگي، ويژگي، محيط ارتباطي و به‌طور كل ميزان اثر‌بخشي ارتباطات، اعتماد را تحت‌تأثير مثبت يا منفي خود قرار مي‌دهد. روش تحقيق: اين تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر روش، توصيفي پيمايشي است. جامعه‌ آماري اين تحقيق كاركنان يكي از سازما‌هاي حفاظت‌شونده هستند. روش نمونه‌گيري در اين تحقيق، براي كفايت اعضاي نمونه در سطح اطمينان 95 درصد تعداد 335 نفر به‌صورت تصادفي ساده‌ نظام‌مند و به‌عنوان نمونه آماري انتخاب گرديدند. گردآوري اطلاعات از پايگاه استنادي علمي، مراكز پژوهشي و دانشگاهي، كتابخانه‌ها و مطالعه‌ كتاب، پايان‌نامه، مقالات علمي انجام پذيرفته است. همچنين از پرسش‌نامه‌ استاندارد بارتون جي‌اي استفاده شد. داده‌ها با بهره‌گيري از آزمون‌هاي آماري كولموگروف اسميرنف، تي‌جفتي ميانگين و رتبه‌اي فريدمن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: نتايج تحقيق نشان داد؛ مهارت‌هاي ارتباطي و مؤلفه‌هاي آن شامل مهارت‌هاي ارتباط كلامي، مهارت‌هاي ارتباط غيركلامي و مهارت شنيداري كاركنان است. همچنين سؤال اصلي تحقيق با سطح اطمينان 95 درصد تأييد و نتيجه گرفته شد كه مهارت‌هاي ارتباطي كاركنان سازمان‌هاي اطلاعاتي بر اعتمادسازي كاركنان حفاظت‌شونده تأثيرگذار هستند. همچنين متغيرهاي مهارت‌هاي ارتباطي شنيداري در رتبه‌ اول و مهارت كلامي در رتبه‌ دوم و مهارت‌هاي ارتباط غيركلامي در رتبه‌ سوم بر اعتمادسازي كاركنان حفاظت‌شونده تأثير دارند.