پيش‌بيني سلامت‌روان دانشجومعلمان بر اساس متغيرهاي خودكارآمدي و حمايت‌اجتماعي

Predicting the mental health of Student Teachers' based on the variables of self-efficacy and social support

هدف اصلي پژوهش حاضر پيش بيني سلامت روان دانشجومعلمان بر اساس متغير هاي خودكارآمدي و حمايت اجتماعي است. با توجه به ماهيت موضوع و اهداف پژوهش، طرح پژوهش غيرآزمايشي و از نوع همبستگي مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانشجومعلمان پرديس شهيدمفتح (تهران)دانشگاه فرهنگيان بوده است كه از ميان آنها تعداد 247 نفر با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي براي اجراي پژوهش انتخاب شدند. به منظور جمع آوري داده هاي پژوهش از آزمون سلامت عمومي (28-GHQ)، پرسشنامه خودكارآمدي عمومي شرر و همكاران (1982) و پرسشنامه حمايت اجتماعي واكس و همكاران (1986) استفاده به عمل آمد. براي تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش از شاخص هاي آمار توصيفي و آمار استنباطي(رگرسيون چندمتغيري) استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين متغيرهاي خودكارآمدي و حمايت اجتماعي با نشانه هاي جسماني رابطه منفي معناداري وجود دارد و آن متغيرها مي توانند تغييرات نشانه هاي جسماني را در بين دانشجومعلمان به گونه اي معنادار (0/021>P) تبيين و پيش بيني كنند. بين متغير خودكارآمدي با اضطراب و بي خوابي رابطه منفي معناداري وجود دارد و متغيرخودكارآمدي مي تواند اضطراب و بي خوابي را به گونه اي معنادار (0/005>P) در بين دانشجومعلمان تبيين و پيش بيني كند. متغيرهاي خودكارآمدي و حمايت اجتماعي مي توانند اختلال در كاركردهاي اجتماعي را به گونه اي معنادار (0/001>P) در بين دانشجومعلمان تبيين و پيش بيني كنند. همچنين متغير خودكارآمدي مي تواند تغييرات افسردگي را به گونه اي معنادار (0/001>P) در بين دانشجومعلمان تبيين و پيش بيني كند. با توجه به يافته هاي حاصله مي توان نتيجه گرفت كه با بكارگيري شيوه هايي براي افزايش خودكارآمدي دانشجومعلمان و حمايت اجتماعي از ايشان، مي توان به ارتقاي سطح سلامت روان در ميان آنها كمك نمود.

The main purpose of this study is to predict the mental health of student Teachers' based on the variables of self-efficacy and social support. Regarding the nature of the subject and the research objectives, the research design is non-experimental and correlation. The statistical population of this study was all student teachers' of Shahid Mofateh campus (Tehran) of Farhangian University. Among them, 247 people were selected by cluster random sampling method. In order to collect the data, General Health Questionnaire (GHQ-28), General Self-efficacy Questionnaire (Sharer et al., 1982) and Social Support Questionnaire (Wax et al., 1986) were used. To analyze the research data, descriptive statistics and inferential statistics (multiple regression) were used. The results of this study showed that there is a significant negative correlation between self-efficacy and social support with physical symptoms, an‎d those variables can significantly predict changes in physical symptoms among the student teachers' (P <0.021). There is a significant negative correlation between self-efficacy variable and anxiety and insomnia, and Self-efficacy variable can predict anxiety and insomnia (P <0.005) among student teachers'. Self-efficacy and social support variables can predict and explaining the social function disorder (P <0.001) significantly among the student teachers'. Also, self-efficacy variable can predict and explaining depression changes significantly (P <0.001) among student teachers'. According to the findings, it can be concluded that by using methods to increase the self-efficacy of the student teachers' and social support from them, mental health can be promoted among them.