معرفي مكان هاي مناسب ايجاد سامانه سطوح آبگير باران در حوزه آبخيز لتيان

مناطق خشك و نيمه‌خشك با بارندگي بسيار متغير و دوره هاي خشكسالي يا سيل غيرقابل‌پيش‌بيني زندگي ساكنين را به‌شدت تحت تأثير كمبود آب قرار داده است و اغلب ازنظر معيشتي مناطقي ناامن هستند. سامانه هاي سطوح آبگير باران از راه‌حل‌هاي موجود براي غلبه بر كمبود آب و مديريت رواناب در اين مناطق است. رواناب سطحي منبع آب بالقوه اي است كه با مديريت درست آن به كمك روش هاي استحصال آب باران، مي توان از آن براي تأمين تقاضا در بخش هاي مختلف ازجمله كشاورزي و شرب مفيد باشد. اين پژوهش باهدف معرفي مكان هاي مناسب ايجاد سامانه سطوح آبگير باران در حوزه آبخيز لتيان انجام شد. نقشه هاي مورد نياز حوضه براي اين پژوهش شامل نقشه هاي ضريب پوشش سطح زمين، نفوذپذيري سازندها و خاك، ميانگين بارش بلندمدت، شيب، كاربري اراضي و شبكه زهكشي تهيه شدند. نقشه هاي مذكور هركدام به پنج طبقه تقسيم شدند و با روي هم‌گذاري لايه ها در محيط ARC/GIS 10.7.2، در نهايت مكان هاي مناسب حوضه براي توليد رواناب جهت ايجاد سطوح آبگير باران به دست آمد. نتايج نشان داد كه درصد شيب، نوع كاربري، NDVI و اقليم در اين حوضه، عواملي مؤثر براي توليد رواناب بوده اند. همچنين نقشه طبقات پتانسيل توليد رواناب نشان داد درصد فراواني مربوط به طبقات پتانسيل توليد رواناب خيلي زياد، زياد، متوسط و كم به ترتيب 3.2، 22، 33.6 و 23.5 درصد بوده است. براي احداث اين سامانه ها اولويت با مناطقي است كه ازنظر توليد رواناب، پتانسيل و فراواني طبقه بالاتري دارند كه مناطق با پتانسيل توليد رواناب متوسط اين ويژگي را دارند. معرفي محل هاي مناسب براي ايجاد سطوح آبگير باران، احتمال موفقيت طرح هاي استحصال آب باران را مي تواند به حداكثر برساند.