ارزيابي تأثير مدل‌هاي محاسبه زمان شكست در تخمين عمر خزشي محفظه احتراق موتور V94.2

توربين گاز V94.2 از پركاربردترين توربين گاز‌هاي مورد استفاده در بخش توليد برق كشور است. در اين پژوهش پس از معرفي مختصر و بيان پيشينه پژوهشي در زمينه بررسي آسيب و تخمين عمر در اين توربين گاز به تحليل جامع آيروترمال و ترمومكانيكال در ابعاد و شرايط كاري واقعي محفظه احتراق پرداخته شده است. با توجه به اينكه خزش از پديده‌هاي تعيين‌كننده در عمر اين محفظه احتراق است، در ادامه به بررسي فرايند تخمين عمر خزشي پرداخته شده است. يكي از مراحل مهم در تخمين عمر خزش، پيش‌بيني زمان شكست قطعه به ازاي تنش و دماي هر نقطه از قطعه است. لذا در اين پژوهش، ابتدا با شبيه‌سازي جريان سيال در نرم‌افزار فلوئنت شكل شعله، ميدان سرعت و فشار و توزيع دما در نقاط مختلف محفظه احتراق استخراج و صحه‌گذاري شده است. با استفاده از نتايج شبيه‌سازي و پس از تحليل تنش با در نظرگيري اثر خزش در محفظه احتراق به بررسي دو روش پركاربرد پارامتر لارسون ميلر و شربي دورن براي محاسبه زمان شكست خزشي پرداخته شده است. آسيب خزشي پس از 40 هزار ساعت كاركرد محفظه احتراق در بار كامل با دو روش مذكور محاسبه شده است. از نواحي بحراني آسيب خزشي تشخيص داده شده، گره‌هاي بحراني محدودكننده عمر محفظه احتراق با هر دو روش مذكور استخراج شد. نتايج نشان مي‌دهد انتخاب روش پيش‌بيني زمان شكست نقش مهمي در تشخيص ناحيه بحراني آسيب، تغييرات آسيب و تخمين عمر خزشي دارد. به‌طوري كه تفاوت در آسيب تشخيص داده شده از دو روش مي‌تواند تا سه برابر تغيير كند.