تغييرات آيريزين، اينترلوكين-15 و برخي شاخص‌هاي متابوليك در مردان سالمند مبتلا به سندرم متابوليك متعاقب تمرينات مقاومتي فزآينده

مقدمه: فرآيند سالمندي به‌طور معمول با كاهش عملكرد سيستم‌هاي بدن و ظرفيت‌هاي فيزيولوژيكي و افزايش استعداد ابتلا به بيماري‌ها به‌ويژه سندرم متابوليك همراه است. اين مطالعه به بررسي تأثير هشت هفته تمرينات مقاومتي بر سطوح آيريزين، اينترلوكين15، CRP و كلسترول مردان سالمند داراي سندرم متابوليك پرداخته است. روش‌ها: جامعه‌ي آماري را مردان سالمند شهرستان خرم‌آباد تشكيل دادند، كه از بين آنها 18 نفر انتخاب و به‌صورت تصادفي به دو گروه تجربي و كنترل (2.2±65.2، 2.1±65.4) تقسيم شدند. برنامه‌ي تمرين مقاومتي شامل پرس پا، پرس سينه، حركت پارويي، خم كردن زانو، سرشانه، پشت بازو، باز كردن زانو و جلوبازو بود. برنامه‌ي فوق با30 درصد يك تكرار بيشينه شروع و به 50 درصد يك تكرار بيشينه در پايان هفته هشتم رسيد. نمونه‌هاي خوني 48 ساعت پيش و پس از جلسات تمريني گرفته شد. جهت بررسي داده‌هاي پژوهش از آزمون t همبسته وt مستقل استفاده شد. سطح معني‌داري نيز(0.05 P) در نظر گرفته شد. يافته‌ها: هشت هفته تمرين مقاومتي موجب افزايش معني‌دار آيريزين (0.01=P) و اينترلوكين15 (0.007=P)، همچنين موجب كاهش معني‌دار سطوح CRP ( 0.007=P) و كلسترول تام (0.02=P) در مردان سالمند داراي سندرم متابوليك شد. نتيجه‌گيري: يافتن راهكارهاي غيردارويي جهت بهبود شاخص‌هاي متابوليك از اهميت زيادي برخوردار است. براساس نتايج اين پژوهش، انجام تمرينات مقاومتي به‌عنوان يك راهكار كم هزينه و غيردارويي براي درمان سندرم متابوليك در مردان سالمند توصيه مي‌شود.