بررسي تعامل تمرينات مقاومتي و تزريق سلول‌هاي اجدادي اندوتليال بر بيان فاكتور آتروفي پروتئين شوك گرمايي ۲۵ در رت‌هاي نر ديابتي شده توسط استرپتوزوتوسين

مقدمه: ديابت مي‌تواند منجر به آتروفي عضلاني شود. اين پژوهش با هدف بررسي تركيب تمرينات مقاومتي و تزريق سلول‌هاي اجدادي اندوتليال بر بيان فاكتور آتروفي در عضله‌ي نعلي موش‌هاي صحرايي ديابتي انجام شد. روش‌ها:30 سر موش صحرايي (با سن 6 هفته با وزن 20 ±200گرم) به‌صورت تصادفي به پنج گروه سالم پايه، ديابتي كنترل، ديابتي تمرين كرده، ديابتي تمرين نكرده با تزريق سلول‌‌هاي اجدادي اندوتليال، ديابتي تمرين كرده با تزريق هم‌زمان سلول‌هاي اجدادي اندوتليال تقسيم شدند. براي بررسي تغييرات ميزان پروتئين شوك گرمايي ۲۵ به روش وسترن بلات اندازه‌گيري شد. داده‌هاي به روش آزمون تحليل واريانس دو عاملي توسط نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 19 در سطح معناداري a %5 تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: در اين پژوهش 6 هفته تمرين مقاومتي بر بيان پروتئين شوك گرمايي ۲۵ تأثير معني‌داري نداشت. اما تزريق سلول‌هاي اجدادي اندوتليال منجر به افزايش معني‌دار بيان پروتئين شوك گرمايي ۲۵ شد. اثر تعاملي تمرين مقاومتي و تزريق سلول‌هاي اجدادي بربيان پروتئين شوك گرمايي ۲۵ ‌معنيدار نبود، به‌عبارت ديگر در هم‌زماني تمرين و تزريق نسبت به تنها تمرين يا تزريق برتري معني‌دار وجود نداشت. نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان اظهار داشت تزريق سلول‌هاي اجدادي اندوتليال مي‌تواند سبب بهبود تحليل رفتگي عضلاني شود اما تمرين مقاومتي به تنهايي مؤثر نبود. همچنين تعامل اين دو راهكار برتري در كاهش عوارض آتروفي در رت‌هاي ديابتي نداشت.