الگوي تحول سازماني در پيشگيري انتظامي از جرم با رويكرد جهادي

زمينه و هدف: افزايش بي‌رويه جرائم و ناكارآمد بودن شيوۀ اعمال كيفر، موجب گرايش روزافزون به استفاده از يافته‌هاي علمي در پيشگيري از جرم شده است و تحقق اهداف پيشگيرانه نيازمند تحول سازماني با عزمي جهادي است؛ ازاين‌رو پژوهش حاضر باهدف دستيابي به الگوي تحول سازماني در پيشگيري انتظامي از جرم با رويكرد جهادي انجام پذيرفت.روش: پژوهش حاضر ازنظر هدف، كاربردي و از حيث ماهيت داده‌ها آميخته (كيفي – كمّي) است. جامعۀ پژوهش در بخش كيفي شامل نخبگان پليس در حوزۀ پيشگيري از جرم بود كه با روش نمونه‌گيري هدفمند و بر اساس اصل اشباع نظري، 14 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب و با آن‌ها مصاحبه نيمه ساختاريافته انجام شد. در بخش كمّي، جامعۀ آماري 139 نفر مشتمل بر فرماندهان و كارشناسان خبره بود كه به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي به‌صورت تصادفي، 102 نفر از آن‌ها انتخاب و پرسش نامۀ محقق ساخته بين آن‌ها توزيع شد. براي تحليل داده‌ها نيز از نرم‌افزار «ايموس» استفاده شد.يافته‌ها: يافته‌ها حاكي از آن است كه الگوي نهايي تحول شامل 116 شاخص، 19 مؤلفه و 5 بُعد ساختار سازماني ارگانيكي و تحول در فناوري، فرهنگ‌سازماني، منابع انساني و اهداف پيشگيري از جرم است.نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه هركدام از ابعاد شناسايي‌شده نقش قابل‌توجه اي در برنامه‌هاي پيشگيرانه ايفا مي‌كنند براي اثربخش بودن اقدامات پيشگيري انتظامي از جرم لازم است در يك اقدامي جهادي در همه ابعاد شناسايي‌شده تحول انجام شود.