طراحي و بهينه‌سازي شكاف هيدروليكي با تركيب روش UFD و مدل دو‌بعدي KGD در يك مخزن فرضي

ايجاد شكاف هيدروليكي يكي از مهم‌ترين روش‌هايي است كه امروزه براي افزايش توليد نفت به خصوص در مياديني با تراوايي پايين استفاده مي‌شود. مدل‌هاي مختلف دوبعدي و سه‌بعدي براي طراحي شكاف هيدروليكي وجود دارند كه در اين مقاله با تركيب روش Unified Fracture Design و مدل دوبعدي KhristianovichGeertsma De klerk يك طراحي بهينه شكاف هيدروليكي معرفي شده است.براي اين طراحي، با حدس مقدار تراوايي شكاف در وزن پروپانت‌هاي مختلف، پارامترهاي مورد نياز براي طراحي شكاف هيدروليكي در آن وزن پروپانت‌ها به دست مي‌آيند و سپس مقدار تراوايي شكاف با استفاده از نمودارهايي كه غلظت پروپانت در شكاف و فشار بسته شدن شكاف و هدايت‌پذيري شكاف را به هم ربط مي‌دهند، به‌روزرساني مي‌شود كه اين نمودارها براي پروپانت‌هاي مختلف، متفاوت هستند كه در اين مقاله از نمودار مرتبط با پروپانت شن با سايز مش 30.50 استفاده شده استپس از محاسبه‌ي تمامي پارامترهاي مورد نياز در وزن پروپانت‌هاي مختلف، لازم است تا مناسب‌ترين وزن پروپانت انتخاب شود كه از دو روش متفاوت مي‌توان براي اين كار استفاده كرد؛ در روش اول با توجه به مقادير پارامترهايي مانند نرخ تزريق، اثر پوسته، فشار تزريق در سطح، بازدهي عمليات شكاف هيدروليكي و ساير پارامترهاي مورد نظر، وزن پروپانت مدنظر انتخاب مي‌شود و در روش ديگر، وزن پروپانتِ متناظر با نرخ تزريق مدنظر بدست آورده مي‌شود و طراحي شكاف هيدروليكي بر اساس نرخ تزريق مدنظر انجام مي‌شود. در انتها براي اطمينان از صحت نتايج به دست آمده توسط اين روش، يك حساسيت‌سنجي نيز انجام شده است كه معتبر بودن اين روش را اثبات مي‌كند.