برآورد تبخيرو تعرق مرجع روزانه با استفاده از داده‌هاي سنجش از دور (مطالعه موردي: استان سيستان و بلوچستان)

تعيين دقيق نياز آبي محصولات گوناگون و همچنين ميزان آب مصرفي در سطحي پهناور و در زمان واقعي يكي از مهم‌ترين نيازهاي متخصصان آب‌ و خاك است. پيش ‌نياز آن نيز تعيين تبخير و تعرق مرجع است. معمولاً محاسبه اين پارامتر براساس استفاده از داده‌هاي اقليمي و حل معادلات تجربي انجام مي‌شود اما، به ‌دليل محدود بودن و توزيع نامناسب ايستگاه‌هاي هواشناسي، اغلب استفاده از داده‌هاي آنها سبب ايجاد خطا در محاسبه اين پارامتر مي‌شود. بهترين گزينه، به ‌منظور برطرف ‌كردن اين محدوديت، استفاده از داده‌هاي سنجش از دوري است. بدين ‌منظور مي‌توان از محصولات گوناگون ماهواره‌اي بهره برد و با تركيب آنها، براي تهيه نقشه‌هاي به‌روز تبخيروتعرق مرجع و واقعي اقدام كرد. ازاين ‌رو تحقيق حاضر به ‌منظور بررسي امكان استفاده از محصولات سامانه‌هاي WaPOR و ERA5 با هدف محاسبه ميزان تبخير و تعرق مرجع روزانه، بر مبناي روش تجربي پنمن مانتيث و ارزيابي و صحت ‌سنجي خروجي‌هاي آن در سطح استان سيستان و بلوچستان ايران انجام شده است. نتايج تحقيق نشان داد كه سامانه‌هاي سنجش از دوري با دقت بالاي 80%، در محل ايستگاه‌هاي هواشناسي، مقدار تبخيروتعرق مرجع را برآورد كرده‌اند و در تمامي ايستگاه‌ها خطاي كمتر از 2 ميلي‌ متر گزارش شد. همچنين فصل زراعي پانزدهم خرداد تا پانزدهم آبان، در مقايسه با فصل زراعي اول آذر تا پانزدهم ارديبهشت، تبخير و تعرق مرجع به‌ دست‌ آمده از داده‌هاي ماهواره‌اي همبستگي بالاتري را نشان مي‌دهد. ازآن ‌جا كه مقادير برآورد و صحت ‌سنجي‌ شده دقت مورد قبولي داشتند، در گام بعدي مي‌توان، در هر نقطه از استان، از اين سامانه‌ها استفاده كرد