مروري بر روش‌هاي مبتني‌بر سنجش از دور در شناسايي و پايش آتش‌سوزي جنگل

مطالعات متعددي كه طي چندين دهه اخير درمورد پديده آتش ‌سوزي انجام شده، مجموعه گسترده‌اي از داده‌هاي ورودي و روش‌هاي اجرا و ارزيابي را فراهم كرده است. با اين ‌حال اين مجموعه گسترده نتايج و تحقيقات، به‌صورت ساختاريافته، به ‌منظور ارائه نقشه راه به كاربران جديد اين حوزه و راهنمايي در زمينه كاربردها و شرايط گوناگوني فراهم آمده است كه تا كنون تحليل نشده‌اند. به‌عبارتي ديگر، خلأ تحقيقي منسجم درمورد عملكرد نسبي فرايندهاي گوناگون سنجش از دور در اين حوزه، به ‌منظور توليد اطلاعات متفاوت و مرتبط با كاربري‌ها، احساس مي‌شود. براي رفع اين خلأ، در اين تحقيق، تحليلي نسبتاً جامع از مطالعات انجام ‌شده درباره آتش ‌سوزي در نشريات سنجش از دور صورت پذيرفته‌ است. چند عامل كلي مورد ارزيابي در مطالعات پيش، حين و پس از آتش‌ سوزي، تغيير در داده‌هاي ورودي، بررسي الگوريتم‌ها و توسعه آنها بودند زيرا تحليلگران مي‌توانند اين عوامل را كنترل كنند تا دقت نهايي تحليل‌ها و نتايج حاصل را بهبود بخشند. يكي از مسائل مهم در موضوع آتش‌سوزي، پس از شناسايي و كشف آتش، با توجه به تغييرات دائمي ايجادشده در ساختار و تركيب پوشش گياهي، بررسي نحوه بازيابي پوشش گياهي و ميزان رشد آن طي ساليان پس از آتش ‌سوزي است. براساس بررسي انجام‌‌شده درباره مطالعات آتش‌سوزي در كشور، حدود 48 % از اين پژوهش‌ها به شناسايي و گسترش آتش‌سوزي و حدود 52% ديگر به احيا و بازيابي پرداخته‌اند. در بررسي تحقيقات درباره مطالعات شناسايي، مشخص شد كه تقريباً 5% از آنها با استفاده از روش‌هاي يادگيري و 43% ديگر با روش‌هاي سنتي انجام شدند. درعين‌حال از سهم مرتبط با مطالعات احيا نيز، تقريباً 21% به بررسي پوشش گياهي و 31% به بررسي خاك زير سطح آتش پرداختند. يافته‌هاي اين تحقيق مي‌تواند به محققان، براي تصميم‌گيري در انتخاب داده‌ها و الگوريتم‌هاي مورد استفاده، با توجه به هدف مطالعه، در شاخه‌هاي گوناگون مطالعات مرتبط با آتش‌سوزي كمك مؤثري برساند. بااين‌حال تحليلگران مي‌توانند، علاوه‌بر اين دستورالعمل‌هاي كلي، ترجيحات شخصي يا مزاياي الگوريتم ويژه‌اي را كه ممكن است به برنامه‌اي خاص مربوط باشد، در نظر بگيرند.