تشخيص افتراقي حالات معنوي صادق از اختلال هاي رواني

حالات معنوي، حالات الهي و غيرمادي در درون انسان هستند كه به شكل عاطفه يا رفتار نمود مي يابند و ممكن است صادق يا كاذب باشند. البته گاه برخي از اختلالات خفيف رواني به حالات معنوي شبيه مي شوند و نياز به تشخيص افتراقي پيدا مي شود. در اينجا با نگاهي ميان رشته اي بر اساس متون اسلامي و روانشناسي دين و روانشناسي مرضي و با روش توصيفي - تحليلي، به معرفي وجوه تمايز اختلال هاي رواني (اسكيزوفرني، افسردگي، تبديلي، اضطرابي) كه با حالات معنوي قابل خلط هستند پرداخته و بيان مي دارد كه حالات معنوي صادق تفاوت ماهوي با اختلال هاي اسكيزوفرني، افسردگي، تبديلي و اضطرابي دارد و شباهتشان جنبه صوري دارد كه با مقايسه ويژگي هاي آنان با نشانگان اختلال ها در روانشناسي مرضي، اين مشابهت از بين مي رود؛ زيرا توهم، هذيان و ساير نشانگان اختلال رواني در صاحبان حالات صحيح معنوي وجود ندارد. آنان در پيروي از شريعت و سنت معصومان (عليهم السلام) كوشا هستند و اين امر نقش مهمي در تمييز آنها از بيماران رواني دارد. مثلاً كم خوابي در حالات معنوي بر اثر عبادت و خدمت به خلق ايجاد شده و كم خوراكي بر اثر مراقبت از شكم براي رعايت اعتدال و نحيف شدن جسم بر اثر روزه همچنين دارندگان حالات صحيح معنوي در عزت نفس و مشكلات مربوط به خواب و خوراك، عاري از نشانگان ابتلا به آن اختلال ها هستند.