مكان يابي ايستگاه هاي ريلي با درنظر گرفتن عدم قطعيت با استفاده از رويكرد مبتني بر بهينه سازي استوار

با توجه به وجود مزيت رقابتي بين سيستم هاي حمل‌و‌نقل، افزايش رضايت مشتريان عامل مهمي در جذب آن‌ها به اين سيستم‌هاست. از سويي يك روش مفيد جهت افزايش جذابيت سفرهاي ريلي، احداث ايستگاه‌هاي جديد است. مكان­يابي ايستگاه ها در شبكه هاي ريلي يك مساله پيچيده و زمانبر است. لذا استفاده از مدل رياضي به منظور انتخاب مكان مناسب جهت احداث ايستگاه ها بسيار كارآمد خواهد بود، از سوي ديگر، داده ها در دنياي واقعي داراي عدم قطعيت مي باشد و مكان يابي ايستگاه ها در محيط فازي با در نظر گرفتن عدم قطعيت باعث افزايش قابليت اطمينان در ارائه ي نتايج خواهد بود. مدل هاي بهينه سازي استوار با درنظر گرفتن پارامترهاي غيرقطعي جواب هاي موجه و بهينه توليد مي كند لذا در اين پژوهش به مدلسازي مكان يابي ايستگاه ها در محيط فازي با وارد نمودن عدم قطعيت در داده هاي مساله پرداخته ايم و با استفاده از مدل بهينه سازي استوار با رويكردي واقع گرايانه مدل را حل كرديم. در ادامه يك مطالعه ي موردي برروي داده هاي واقعي قطار شهري مشهد اجرا و نتايج حاصل از حل مدل در فضاي فازي با جواب ها در فضاي قطعي مقايسه شده كه بيانگر بهبود قابل توجهي در جواب ها مي باشد.