تدوين مدل علّي سازگاري تحصيلي بر اساس خودتنظيم‌گري هيجاني و جهت‌گيري تسلط‌مدار گرايشي و نقش ميانجي‌گري شكفتگي تحصيلي دانش‌آموزان

زمينه: سازگاري تحصيلي به توانايي سازگاري با اطلاعات، تجربيات و محيط آموزشي جديد اشاره دارد. از جمله ويژگي‌هاي مهمي كه مي تواند بر سـازگاري تحصيلي تأثيرگذار باشد، توانايي خودتنظيم گري هيجاني و جهت‌گيري تسلط مدار گرايشي با نقش ميانجي شكفتگي تحصيلي در دانش‌آموزان است. با اين‌حال، تاكنون هيچ پژوهش يكپارچه‌نگري روابط اين متغيرها را در قالب يك مدل جامع‌نگر مورد بررسي قرار نداده است. هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر تدوين مدل علّي سازگاري تحصيلي بر اساس خودتنظيم‌گري هيجاني و جهت‌گيري تسلط‌مدار گرايشي و نقش ميانجي‌گري شكفتگي تحصيلي در دانش‌آموزان بود. روش: در اين مطالعه توصيفي همبستگي، جامعه آماري را كليه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر مهاباد در سال تحصيلي 99-1398 تشكيل دادند كه به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي تعداد 384 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اهداف پيشرفت (AGQR) اليوت و موراياما (2008)، پرسشنامه خودتنظيمي هيجاني مارس (1998)، مقياس شكفتگي تحصيلي دينر و بيسواس (2008) و پرسشنامه استاندارد سازگاري تحصيلي بيكر و سرياك (1984) است. ارزيابي مدل پيشنهادي با استفاده از روش تحليل مسير انجام گرفت. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد متغيرهاي خودتنظيم گري هيجاني (0/001 P=)، جهت گيري تسلط مدارگرايشي (0/004 =P) و شكفتگي تحصيلي (0/001 =P) بصورت مستقيم سازگاري تحصيلي را پيش‌بيني نمودند. همچنين خودتنظيم گري هيجاني (0/001 =P) و جهت‌گيري تسلط مدار گرايشي (0/001=P) با شكفتگي تحصيلي رابطه مستقيم دارد. خودتنظيم گري هيجاني و جهت گيري تسلط مدار گرايشي با واسطه گري شكفتگي تحصيلي بر سازگاري تحصيلي رابطه غيرمستقيم دارد (0/001=P). نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش، شكفتگي تحصيلي (به معناي ميل به پيشترفت و بهتر شدن) در ارتباط بين خودتنظيم گري هيجاني، جهت گيري تسلط مدار و سازگاري تحصيلي نقش واسطه‌اي معنادار ايفا مي كند.