مقايسه اثربخشي درمان متمركز بر شفقت (CFT) و روان‌درماني بين فردي (IPT) بر بهزيستي ذهني زنان مبتلا به بيماري عروق كرونر

زمينه: تحقيقات زيادي به پايين بودن گسترده سطح روان درستي بيماران مبتلا به عروق كرونر بخصوص زنان اشاره دارد. اگرچه درمان متمركز بر شفقت بر توانايي حساسيت به رنج همراه با تلاش براي التيام يك درمان مؤثر بوده است اما روان‌درمانگري بين فردي نيز از طريق اتحاد درماني مثبت بر تغيير و اصلاح در روابط بين فردي متمركز است؛ بنابراين آيا درمان كوتاه‌مدت بين فردي نيز مي‌تواند به بهبود روان درستي اين بيماران منجر شود؟ هدف: هدف پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي درمان متمركز بر شفقت و روان‌درماني بين فردي بر بهزيستي ذهني زنان مبتلا به بيماري عروق كرونر بود. روش: پژوهش حاضر مطالعه شبه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون - پيگيري با گروه گواه بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه بيماران زن مراجعه‌كننده به كلينيك باز تواني قلب بيمارستان افشار يزد بود كه تعداد ۴۱ نفر به شيوه هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفي در دو گروه آزمايشي و يك گروه گواه قرار گرفتند. ابزار اين پژوهش مقياس بهزيستي ذهني كييز و ماگيارمو (۲۰۰۳) بود. براي گروه آزمايش اول درمان متمركز بر شفقت (گيلبرت، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴) و براي گروه آزمايش دوم روان‌درماني بين فردي (وايس من و همكاران ۲۰۰۷) در ۸ جلسه ۹۰ دقيقه‌اي برگزار شد، اما گروه گواه مداخله‌اي دريافت نكرد. داده‌ها با بهره‌گيري از تحليل واريانس آميخته تجزيه‌وتحليل شد. يافته‌ها: نتايج حاكي از آن بود كه درمان متمركز بر شفقت و روان‌درماني بين فردي باعث افزايش بهزيستي ذهني و مؤلفه‌هاي آن در پايان مداخلات و دوره پيگيري شده بودند. (0/05 P). بين اين دو روش درماني در افزايش بهزيستي ذهني زنان مبتلا به بيماري عروق كرونر تفاوتي مشاهده نشد (0/05 P). نتيجه‌گيري: روان‌درماني بين فردي به دليل تأثيري كه بر روان درستي دارد مي‌تواند به‌تنهايي و يا با درمان مكمل در بهبود روان درستي زنان مبتلا به بيماري عروق كرونر مؤثر باشد.