تحليل ضريب بازپخش راداري در منطقه دريايي نوشهر

استفاده از فنّاوري‌هاي نوين براي مطالعه و تحليل پارامترهاي محيطي از اهميت ويژه و كاربردي برخوردار است. در اين تحقيق، اطلاعات راداري ماهواره سنتينل يك براي بررسي امكان كاربرد آن‌ها در اندازه‌گيري و مطالعه سرعت باد در منطقه دريايي نوشهر مورد تجزيه‌وتحليل قرار مي‌گيرند. از مزاياي اين روش، تأمين منظم ميليون‌ها داده در هر شرايط آب و هوايي براي منطقه دريايي موردنظر است كه امكان انجام تحليل‌هاي سامانمند و گسترده بعدي را در آن منطقه فراهم مي‌كند. نتايج روشنگر آن است كه ضريب بازپخش در منطقه مطالعاتي داراي توزيع مكاني يكنواخت نبوده و طي روزها و شرايط آب و هوائي مختلف نيز داراي تغييرات قابل‌توجه است. در روزهاي 07.12/1396 و 03.23/1397 كه سرعت باد بيشتر و مقدار آن به ترتيب 8.04 و 3.36 متر بر ثانيه است، افزايش ضريب بازپخش از سطح مشاهده مي‌گردد. در روزهاي نسبتاً آرام (1.13/1397) كه سرعت باد كم و در حد 0.28 متر بر ثانيه است، مقدار ضريب بازپخش در منطقه به حداقل مقدار خود طي بازه مطالعاتي مي‌رسد. با توجه به نتايج اين تحقيق، امكان بررسي بيشتر سرعت باد در منطقه دريايي نوشهر با استفاده از تصاوير راداري فراهم‌شده است.