بررسي آب‌گريزي بند خاكي طامه شهرستان نطنز براساس فن‌آوري زيرسطحي

بند خاكي از جمله اقدامات آبخيزداري در مديريت و بهره برداري از سيلاب و روان آب هاست. يكي از مواردي كه در مكان‌يابي بند خاكي بايستي به آن توجه كرد نبود گسل و شكستگي در سنگ بستر است، چرا كه در صورت وجود، باعث انتقال آب به خارج از حوزه و كم رنگ شدن اقدامات آبخيزداري در منطقه هدف مي‌شود. در اين تحقيق سعي شده است با طراحي يك پروفيل دوقطبي دوقطبي و پنچ سونداژ شلومبرژه با كمترين زمان و هزينه ممكن بر روي بند خاكي طامه استان اصفهان بتوان در آشكارسازي گسل، شكستگي‌هاي احتمالي، تفكيك لايه ها، عمق سنگ بستر و جريانات زير قشري بهره گرفت. مدل سازي دو بعدي و يك بعدي بر اساس داده‌هاي برداشت شده به ترتيب با استفاده از نرم افزارهاي RES2DINV و IPI2WIN و تدقيق سازي نتايج مدل با استفاده از مطالعات زمين شناسي انجام گرفت. با توجه به نتايج پروفيل دوقطبي دوقطبي و سونداژ شلومبرژه، مقاومت ويژه بيش از 1450 اهم متر به مانند سدي در برابر نفوذ آب است و نفود آب به اعماق بيش‌تر از 40 الي 50 متر در اثر گسل را منتفي مي كند و بنابرابن گسل عبوري از زير بند خاكي طامه آبر نبوده و بند خاكي مذكور باعث تقويت جريانات زير قشري و نقش موثري در تغذيه آبخوان منطقه را دارد.