تفاوت‌هاي استاني علل اصلي سال‌هاي از‌دست‌رفته عمر به علت مرگ‌هاي زودرس سالمندان ايراني در سال 1395

زمينه و هدف اين مطالعه در تلاش است تا به منظور ارزيابي بارِ بيماري در سطح استان‌هاي كشور، تفاوت‌هاي استاني علل اصلي سال‌هاي عمر از‌دست‌رفته زودرس در سنين سالمندي در سال 1395 را بررسي كند. روش بررسي اين مطالعه به صورت توصيفي-مقطعي است كه در سال 1395 در سطح استاني و كشوري انجام شده است. اين داده‌ها از سامانه ثبت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي اخذ شده و با استفاده از روش استاندارد سازمان بهداشت جهاني، تعداد سال‌هاي از‌دست‌رفته عمر بر اساس سه علت مرگ براي سالمندان محاسبه شده است. يافته‌ها سهم فوت سالمندان از كل فوت‌ها از 43 درصد در استان سيستان و بلوچستان تا 77 درصد در استان گيلان در نوسان بود. استان گلستان بالاترين ميزان سال‌هاي از دست رفته عمر به علت مرگ زودرس ناشي از بيماري‌هاي قلبي-عروقي (345 در هزار) و سرطان‌ها (227 در هزار) در سنين سالمندي را داشتند و استان كرمان با ميزان 81 در هزار بالاترين ميزان سال‌هاي از‌دست‌رفته عمر ناشي از بيماري‌هاي دستگاه تنفسي در اين سنين داشتند. نتيجه‌گيري افزايش نسبت جمعيت سالخورده در آينده و به تبع آن روند رو به رشد مرگ‌و‌ميرها در اين سنين و به منظور مديريت بهتر آن توجه به تفاوت‌هاي استاني و پتانسيل‌هاي بهبود وضعيت سلامت سالمندان، به‌ويژه در زمينه علل فوت ضروري است.