تعيين فاكتورهاي مؤثر بر عود بيماران مبتلا به اختلال اسكيزوفرنيا با استفاده از مدل رگرسيون پواسُن

زمينه و هدف اختلال اسكيزوفرنيا يكي از شديدترين اختلالات رواني با ماهيتي عودكننده است. وقوع عودهاي مكرر، تأثيرات مخربي بر افكار، رفتار و روابط بيمار گذاشته و سبب مختل شدن عملكرد فردي و اجتماعي وي مي‌شود. اين مطالعه با هدف شناسايي عوامل خطرساز در افزايش وقوع تعداد عودها انجام شد. روش بررسي در اين مطالعه Retrospective Cohort از اطلاعات بيماران اسكيزوفرنيا در مركز آموزشي ـ درماني فارابي كرمانشاه در دوره ابتداي سال 2014 تا انتهاي سال 2019 بستري شده بودند، استفاده شد. روش انتخاب نمونه به صورت در دسترس بود. براي تعيين فاكتورهاي مؤثر بر عود از رگرسيون پواسُن با استفاده از نرم‌افزار STATA نسخه 14.1استفاده شد. يافته‌ها بر اساس داده‌هاي 401 بيمار ثبت‌شده، 255 (63/6 درصد) از آن‌ها مرد و 146(36/4 درصد) زن بودند. مجموع تعداد دفعات عودها 1105 بار بود كه براي مردان 683 و براي زنان 422 عود ثبت شد. 65 (16/2 درصد) از بيماران نيز 5 تا 11 بار عود را تجربه كردند. از بين متغيرهاي مورد بررسي، فاكتورهاي اثر بيكاري (RR=0/043 ،P=0/85)، سن كم شروع بيماري (P=0/03 ،RR=0/99)، نحوه شروع تدريجي بيماري (P=0/78 ،RR=0/27) و عدم تبعيت دارويي (P 0/001،RR=1/67) بر افزايش وقوع عود معنادار شدند. نتيجه‌گيري بر اساس نتايج اين مطالعه، سن پايين شروع اختلال اسكيزوفرنيا‌، نحوه شروع تدريجي اين اختلال، بيكاري و عدم تبعيت دارويي، اثر معناداري براي افزايش خطر عود در بيماران مبتلا به اختلال اسكيزوفرنيا داشتند. با توجه به ماهيت مزمن و عود‌كننده اسكيزوفرنيا، انجام اقدامات پيشگيرانه و درماني به منظور كاهش احتمال تعداد دفعات عود آن بر اساس فاكتورهاي ياد‌شده ضروري به نظر مي‌رسد.