تاثير فلز پركننده بر ريزساختار و رفتار خوردگي فولاد AISI 316L جوشكاري شده با استفاده از فرايند GTAW

در اين مطالعه اثر فلزپركننده بر خواص ريزساختاري و رفتار خوردگي ناحيه جوشكاري فولاد AISI 316L مورد مطالعه قرار گرفته است. جهت انجام عمليات جوشكاري ورق هاي تهيه شده از فولاد AISI 316L، فرايند جوشكاري قوس تنگستن گاز (GTAW) و دو فلزپركننده ER 316L و ER 312 به كار گرفته شد. ريزساختار به دست آمده با استفاده از ميكروسكوپ نوري و ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) مورد ارزيابي قرار گرفت. خواص خوردگي قطعات نيز در محلول NaCl %3.5 و يك سل سه الكترودي انجام شد. آزمون پتانسيل مدار باز و پلاريزاسيون پتانسيوديناميك بر روي ناحيه اتصال قطعات جوشكاري شده و فلزپايه انجام پذيرفت. مطالعات ريزساختاري نشان دادند كه فلزجوش حاصل از هر دو فلزپركننده ريزساختاري متشكل از دو فاز آستنيت و فريت دارند. براساس اطلاعات به دست آمده از آزمون ريزسختي مشخص شد كه فلزجوش حاصل از فلزپركننده ER 312 سختي بالاتري نسبت به فلزجوش حاصل از فلزپركننده ER 316L از خود نشان داده است. ارزيابي هاي خوردگي نيز نشان مي دهند كه فلزجوش حاصل از دو فلزپركننده نرخ خوردگي كمتري را با توجه به ميزان كروم بيشتر و فريت بالاتر نسبت به فلزپايه دارد. همچنين پايين تر بودن جريان خوردگي فلزجوش ER 312 نسبت به فلزجوش ER 316L به همين دليل است. در مقابل فلزپايه نسبت به دو فلزجوش حاصل از دو فلزپركننده نتايج خوردگي حفره اي بهتري را با توجه به آزمون هاي الكتروشيميايي و نيز بررسي سطوح با استفاده از ميكروسكوپ نوري پس از اين آزمايش ها نشان داده است كه اين نتايج به سبب وجود دو فاز آستنيت و فريت در مجاورت يكديگر در فلز هاي جوش و تشديد خوردگي گالوانيكي با توجه به تخليه فاز آستنيتي از كروم و موليبدن است.