ويژگي‌هاي رويشي و زايشي نارنگي انشو مياگاوا با پايه سوينگل‌سيتروملو در دامنه و دشت شرق ‏مازندران

امروزه وجود انواع تنش‌هاي زنده و غير زنده، تحقيق با پايه‌هاي مختلف در شرايط اقليمي و خاكي متفاوت را ضروري كرده است. ازاين‌رو، روند رشد و برخي ويژگي‌هاي زايشي نارنگي انشو مياگاوا روي پايه سوينگل‌سيتروملو در دو پايلوت دشت و دامنه در شرق استان مازندران طي 10 سال بررسي شد. نتايج نشان داد درختان روي اين پايه، پر رشد و داراي عملكرد بالا (62 كيلوگرم در درخت) بودند. تجانس پايه و پيوند در هر دو پايلوت 0.8 بود. حجم تاج درختان در پايان آزمايش در دشت به 19.09 و در دامنه به 11.62 مترمكعب رسيد، بنابراين توصيه مي‌شود تعداد درختان دشت و دامنه به‌ترتيب به بيش از 600 و 800 اصله در هكتار افزايش داده شود. با وجود وقوع چندين تنش سرما و يخبندان، بقاي اين تركيب پايه و پيوند در هر دو پايلوت 100 درصد بود، گرچه درختان دامنه در اثر يخبندان وارد چرخه تناوب‌باردهي شدند، به‌طوري‌كه شاخص تناوب‌باردهي درختان در پايان آزمايش در دشت، 0.23 درصد و در دامنه 0.67 درصد بود. زمان مناسب برداشت در هر دو پايلوت، اواسط مهر بود. ميوه‌هاي دشت، وزن و عصاره بيشتر (به‌ترتيب 7.6 گرم و 5.8 درصد)، پوست صاف‌تر و شاخص برداشت بالاتري (1.64 واحد) داشتند، درمقابل، ميوه‌هاي دامنه شكل پخ‌تر، پوست ضخيم‌تر (0.35 ميلي‌متر) و وزن پوست، قند، اسيد كل و ويتامين‌ ث بيشتري (به‌ترتيب 8.7 ، 25 ، 62 و 28.6 درصد) داشتند. به‌طوركلي، درختان دشت، ميوه‌هاي با كيفيت ظاهري بيشتر و عملكرد سالانه منظم‌تر و پايدارتري داشتند.