بررسي كارايي ملاتونين در حفظ خصوصيات كيفي، فيتوشيميايي و افزايش عمر انباري ميوه تمشك ‏‎(Rubus ulmifolius subsp. sanctus)‎

امروزه تلاش هاي زيادي در سطح جهان براي يافتن روش هاي جايگزين در كنترل ضايعات پس از برداشت محصولات باغباني صورت مي‌گيرد. در پژوهش حاضر اثر غلظت هاي مختلف ملاتونين (0.001 ، 0.01 و 0.1 ميلي مولار) بر افزايش عمر انباري تمشك مورد بررسي قرار گرفت. ميوه ها پس از 5 دقيقه غوطه وري در سردخانه اي با دماي 1±4 درجه سلسيوس و رطوبت نسبي 9590 درصد به مدت 9 روز نگهداري شدند. نتايج نشان داد كه بالاترين ميزان pH و TSS در تيمار شاهد روز نهم و TA در تيمار 0.001 ميلي مولار در روز سوم مشاهده شد كه مقادير آن ها به ترتيب برابر با 3.63، 0.62 ميلي گرم اسيدسيتريك در 100 ميلي ليتر آب ميوه و 16.31 درجه بريكس بود. بيشترين ميزان فنل و فلاونوئيد كل به ترتيب با مقادير 25.37 ميلي گرم اسيدگاليك در 100 ميلي ليتر آب ميوه در غلطت 0.001 ميلي مولار ملاتونين و 9.60 ميلي گرم كوئرستين در 100 ميلي ليتر آب ميوه در غلظت 0.1 ميلي مولار ملاتونين در روز سوم مشاهده شد. همچنين نتايج تجزيه به عامل داده ها نيز مويد اين امر بود كه دو عامل PC1 (64 درصد) و PC2 (14.8 درصد) بيشترين نقش را در دسته بندي تيمارها داشته اند. به طور كلي نتايج اين پژوهش نشان داد كه تيمار 0.001 ميلي مولار ملاتونين مي تواند، به عنوان يك تركيب طبيعي سازگار با محيط زيست و انسان ضمن حفظ ارزش تغذيه‌اي تمشك برداشت شده، به افزايش عمر انباري و كاهش ضايعات آن كمك كند.