تاثير روش مصرف سايكوسل بر رشد و گلدهي آزاليا رقم ژاپونيكا قرمز ‏(‏Rhododendron simsii cv. Japonica Red‏)‏

به‌منظور بررسي تاثير روش مصرف سايكوسل بر برخي صفات مورفولوژيكي و فيزيولوژيكي گل آزاليا رقم ژاپونيكا قرمز، دو آزمايش مجزا هر كدام به‌صورت طرح كاملاً تصادفي با پنج تيمار و سه تكرار انجام شد. به اين منظور، سايكوسل با دو روش محلول پاشي بوته‌ها با غلظت هاي صفر (شاهد)، 1000، 2000، 3000 و 4000 ميلي گرم در ليتر و از طريق ريشه با غلظت هاي صفر (شاهد)، 750، 1500، 2000 و 2500 ميلي گرم در ليتر استفاده شد. نتايج نشان داد كه با روش محلول‌پاشي برگي، در غلظت 4000 ميلي‌گرم در ليتر سايكوسل بيشترين تعداد گل (21.33 عدد)، تعداد شاخه (13.4 عدد)، كلروفيل كل (34 ميكرو‌گرم بر گرم وزن تر) و آنتوسيانين (16.29 ميلي‌گرم بر گرم وزن تر) مشاهده شد. در روش تيمار از طريق ريشه نيز كاربرد 2500 ميلي‌گرم در ليتر سايكوسل، موجب افزايش تعداد گل (16.66 عدد)، تعداد شاخه (8.7 عدد)، كلروفيل كل (49 ميكرو‌گرم بر گرم وزن تر) و آنتوسيانين (16.12 ميلي‌گرم بر گرم وزن تر) گرديد. حداكثر زمان باز شدن گل‌هاي آزاليا در تيمار محلول‌پاشي با مصرف 1000 ميلي‌گرم در ليتر سايكوسل طي 183 روز به‌دست آمد، در حالي كه در روش تيمار از طريق ريشه با مصرف 2500 ميلي‌گرم در ليتر سايكوسل طي 210 روز اتفاق افتاد. به طور كلي در روش محلول‌پاشي با غلظت 4000 ميلي‌گرم در ليتر سايكوسل در مقايسه با روش تيمار از طريق ريشه گياه، شاخص مطلوب پاكوتاهي جهت افزايش بازار پسندي گياه آزاليا مناسبتر بود.