اثر تنش شوري بر ويژگي‌هاي رشدي، مقدار سديم و كلر برگ قلمه‌هاي ريشه‌دار شده تعدادي از ‏ارقام انار در منطقه اصفهان

در اين پژوهش، تاثير غلظت‌هاي مختلف كلريدسديم (شاهد، 3، 6، 9 و 12 دسي‌زيمنس بر متر) بر برخي ويژگي هاي رشدي و مقدار كلر و سديم برگ نهال هاي هشت رقم انار (ملس ساوه، ملس اصفهان، رباب قرمز شيراز، گبري يزد، گبري ترش يزد، زاغ سفيد يزد، زاغ ترش يزد و ملس طوق پيشوا) بررسي شد. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. ويژگي هاي رشدي و مقدار سديم و كلر برگ در پايان آزمايش اندازه گيري شدند. با افزايش ميزان شوري، ارتفاع و قطر گياه، تعداد شاخه ها و شاخص‌كلروفيل برگ كاهش، اما نكروزه برگ، ريزش برگ و كلر و سديم برگ افزايش يافت. شوري آب تا 3 دسي زيمنس بر متر باعث افزايش جزئي وزن تر و خشك شاخساره شد، اما بالاتر از آن باعث كاهش آنها گرديد. كم‌ترين كاهش ارتفاع نهال در رقم ملس طوق پيشوا، رباب قرمز شيراز و گبري يزد بود. در شوري 6 و 12 دسي‌زيمنس‌برمتر رقم‎هاي زاغ سفيد يزد و گبري يزد كم‌ترين ريزش برگ داشتند. در شوري6 دسي‌زيمنس بر متر رقم‎هاي زاغ سفيد يزد و ملس اصفهان كمترين ميزان نكروز را نشان دادند. در شوري 9و 12 دسي‌زيمنس‌برمتر رقم‎هاي ملس ساوه و رباب قرمز شيراز به ترتيب بيشترين نكروز برگ را نسبت به شاهد نشان دادند. در شوري‌ 6 و 12 دسي‌زيمنس‌برمتر رقم‌هاي گبري ترش يزد و ملس اصفهان به ترتيب كم‌ترين كاهش شاخص كلروفيل برگ را نسبت به شاهد نشان دادند. كم‌ترين مقدار تجمع يون‎هاي كلر و سديم برگ در شوري12 دسي‌زيمنس‌برمتر در رقم‎هاي ملس طوق پيشوا و زاغ سفيد يزد مشاهده شد.