تبيين مفهوم مقاومت در انديشه سياسي امام خميني (ره)

اين مقاله در جستجوي مفهوم مقاومت در انديشه سياسي امام خميني (ره)، با مفروض گرفتن ولايت‌فقيه به عنوان نظريه انقلاب اسلامي، بر آن است تا نشان دهد كه چرا و چگونه دو عنصر هويت و استكبارستيزي، مهم‌ترين اركان مقاومت در انديشه سياسي امام خميني (ره) در مقابل حاكميت نظام سرمايه‌داري محسوب مي‌شوند. لذا پرسش اصلي در اين مقاله متمركز بر معنا و مفهوم مقاومت به عنوان يك راهكار عملي در بطن حاكميت نظام سرمايه‌داري و استكبار ناشي از آن است. گرچه تاكنون نظريات انقلاب اسلامي حاكي از راهبرد نه شرقي نه غربي، به عنوان سياست آرماني و عملي جمهوري اسلامي، شايع‌ترين راهبرد سياست خارجي جمهوري اسلامي بوده‌اند؛ اما اين مقاله با نگاهي نو براي كشف ماهيت سياست داخلي، ضمن مراجعه به مستندات موجود و با روش هرمنوتيك متن در صدد است كه دو ستون معنايي مذكور را با توجه به انديشه سياسي امام خميني (ره) و انقلاب اسلامي در حاكميت جمهوري اسلامي كشف، توجيه و تحليل كند؛ و بر اين فرضيه تأكيد نمايد كه امام به عنوان يك رهبر ديني و انديشمند و مصلح سياسي و اجتماعي براي پيشبرد راهبرد مقاومت خود، در دوران پهلوي، با طرح نظريه ولايت‌فقيه به تلاش براي استقرار حاكميت ملي پرداخته و در دوران پس از پيروزي انقلاب اسلامي، با در نظر داشتن دو مفهوم آزادي و خودكفايي مبتني بر دو ستون هويت ملي و استكبارستيزي براي پيشبرد سياست داخلي گام برداشته است.