بررسي رابطه بين محل جفت و وقوع پره‌اكلامپسي در زنان باردار مراجعه‌كننده به بيمارستان كوثر قزوين

مقدمه: پره‌اكلامپسي به فشارخون بالا و وجود پروتئين در ادرار پس از هفته 20 حاملگي اطلاق مي‌گردد. برخي مطالعات نشان مي‌دهند كه با بررسي محل جفت در حاملگي‌ها مي‌توان وقوع پره‌اكلامپسي، زايمان زودرس و اختلال رشد جنين را پيش‌بيني كرد. مطالعه حاضر با هدف بررسي رابطه بين محل جفت و وقوع پره‌اكلامپسي انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مقطعي و آينده‌نگر در سال 1398 بر روي 325 زن باردار با سن حاملگي 2218 هفته در بيمارستان كوثر قزوين انجام شد. اطلاعات پرسشنامه شامل محل جفت، سن بارداري، جنسيت نوزاد، محدوديت رشد جنين و وقوع زايمان زودرس بود. سپس محل قرارگيري جفت با سونوگرافي مشخص گرديد و جفت‌هاي داراي موقعيت قدامي، خلفي و فوندال در گروه مركزي و جفت‌هاي لترال راست و چپ در گروه جفت جانبي قرار گرفتند. تجزيه و تحليل‌ داده‌ها با استفاده از نرم‌‌افزار آماري SPSS (نسخه 22) و آزمون‌هاي كاي دو و رگرسيون لوجستيك انجام گرفت. ميزان p كمتر از 05/0 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: جفت فوندال نسبت به جفت قدامي باعث كاهش بروز محدوديت رشد جنين شد (044/0=p). جفت خلفي در بروز زايمان زودرس نسبت به جفت قدامي باعث افزايش بروز شد (041/0=p). در مطالعه حاضر بين محل جفت و وقوع پره‌اكلامپسي ارتباط معناداري وجود نداشت (680/0=p). نتيجه گيري: با انجام سونوگرافي تعيين محل جفت در ماه‌هاي اول بارداري مي‌توان بروز بارداري‌هاي در معرض زايمان زودرس و اختلال رشد جنين را پيش‌بيني كرد، اما تعيين محل جفت نمي‌تواند در پيشگويي بروز پره‌اكلامپسي تعيين كننده باشد.