قرآن و دعوت اهل كتاب به توحيد كلمه؛ با تأكيد بر دلالت تفسيري آيه 64 آل‌عمران

آيه 64 آل‌عمران بعد از تبيين توحيد، بيان انحراف، تهديد و قهر در آيه مباهله، با روش مهرورزانه‌اي به تعامل ميان خداباوران بر سه اصل توحيد، ربوبيت الهي و پرهيز از شرك در نظر و عمل تأكيد دارد. قرآن در مقابل واقعيت‌هاي تحريف‌شده در تعاليم پيامبران گذشته با استدلال ايستادگي و اعتقاد به تثليث و تصليب و فرزندخواندگي حضرت مسي × را نفي نموده است. بررسي آيه فوق نشان مي‌دهد پس از جريان مباهله و عقب‌نشيني بزرگان مسيحيت و قبول جزيه، با خطاب »يا أَهْلَ الْكتَابِ تَعَالَوْا إِلَي كلِمَهٍ سَوَاءٍ بَينَنَا وَ بَينَكمْ « آنان را به گوهر مشترك بين اديان؛ يعني توحيد و نفي شرك و ربوبيت غيرخدا و تسليم در برابر حق دعوت نموده است. از اين‌رو مي‌توان با تكيه بر اين آيه، روابط و تعامل سازنده با تأكيد بر مشتركات را بنا نهاد و هر آنچه كه تخاصم و تحقير در راه دعوت است را به بنياني استوار از مباني مشترك در روابط، به كناري نهاد. از سوي ديگر محتواي اين آيه شئونات مختلف زندگي فردي و اجتماعي انسان ـ كه با وضع قوانين اجتماعي همراه است ـ را نيز شامل است و بر اثبات مالكيت حقيقي و نفي ربوبيت غيرخدا و زدودن شرك از انديشه و رفتار و تحقق امت واحده اسلامي دلالت دارد.