تاثير پارامترهاي مختلف برروي قطر و ساختار الياف نانو الكتروريسي شده استات سلولز پلي اتيلن اكسايد

هدف از اين پژوهش، توليد الياف نانو الكتروريسي شده از پليمرهاي پلي اتيلن اكسايد (PEO) / استات سلولز (CA) با استفاده از محلول اسيد استيك غليظ به عنوان يك حلال غير سمي مي باشد. در اين محلول، PEO/CA با نسبتهاي 2-1.5-1 (٪wt)، اگزالات آمونيوم 3٪ (w/w) و سورفكتانت سديم دودسيل سولفات (SDS) 3- 0.5-1 (w/w٪) بكاررفته است. غلظت نهايي پليمرها در محلول 7٪ (w/v) مي باشد. تاثير نسبتهاي مختلف پليمرو سورفكتانت بر روي قطر، استحكام كششي، طول درنقطه تسليم و پاره گي و تخلخل توسط روش سطح پاسخ طرح مركب مركزي (RSMCCRD) به منظور بهينه سازي الياف نانو الكتروريسي شده (ENFs) بررسي گرديده.نتايج تحليل رگرسيون مركب نشان دادند كه خصوصيات محلول و مورفولوژي ENFs به شدت تحت تأثيرنسبتهاي CA/PEO و SDS قرارگرفته اند. افزايش مقداركمك پليمرPEO باعث افزايش ويسكوزيته مي شود، كه تابعي از وزن مولكولي است و در نتيجه با درهم آميختگي محلول پليمر، قطر الياف افزايش مي يابد. افزايش ميزان SDS با كاهش كشش سطحي باعث كاهش اندازه قطر الياف نانو و افزودن اگزالات آمونيوم باعث بهبود هدايت الكتريكي (EC) مي گردد. قطر ENFs تشكيل شده 163-96 نانومتر مي باشد. بهينه كلي در سطح تركيبي CA/PEO 2٪ و SDS 1.5٪ مي باشد. مدلهاي چند جمله اي مرتبه دوم با 0.97-0.86= R^2 با استفاده از تجزيه و تحليل مكعبي توسعه داده شدند. قطر و مورفولوژي ENFs به طور قابل توجهي تحت تأثير قطر، تخلخل، استحكام كششي و طول درنقطه تسليم و پاره گي (0.0001 P) قرار دارد و به ترتيب در نقطه بهينه nm99، 54.17، N/mm0.2017 و mm 5 مي باشند. بيشتر ENFs يكنواخت و بدون مهره با مكان هاي فعال و مقاومت مكانيكي بالا قادرند در زمينه هاي مختلف بكارروند.