ارتباط بين عوامل دموگرافيك، اجتماعي و مامايي با تأخير در كمك‌جويي بيماران مبتلا به زگيل تناسلي

مقدمه: مراجعه به‌موقع جهت تشخيص و درمان زگيل تناسلي در جلوگيري از انتقال بيماري اهميت دارد، لذا شناسايي عوامل تأثيرگذار دموگرافيك اجتماعي و مامايي بر تأخير در كمك جويي بيمار حائز اهميت است. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط بين عوامل دموگرافيك، اجتماعي و مامايي با تأخير در كمك‌جويي بيماران مبتلا به زگيل تناسلي انجام شد.روش‌كار: اين مطالعه توصيفي تحليلي در سال 1398 بر روي 130 نفر از زنان مبتلا به زگيل تناسلي مراجعه‌كننده به درمانگاه زنان بيمارستان الزهراء (س) شهر رشت انجام شد. معيارهاي ورود به مطالعه شامل: تأييد تشخيص زگيل تناسلي بر اساس معاينه باليني و بررسي هاي آزمايشگاهي و گذشتن حداكثر 6 ماه از تشخيص بيماري بود. ابزار گردآوري داده ها شامل: فرم مشخصات دموگرافيك اجتماعي، مامايي و پرسشنامه محقق‌ساخته براي ارزيابي تأخير بيمار بود. تأخير بيشتر از 7 روز در مراجعه جهت تشخيص قطعي و درمان، به‌عنوان تأخير در كمك جويي بيمار در نظر گرفته شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (نسخه21) و آزمون هاي كاي دو، فيشر، من‌ويتني و رگرسيون لجستيك انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد.يافته ها: از 130 فرد شركت‌كننده، 94 نفر (72%) با تأخير در كمك‌جويي بيشتر از 7 روز مراجعه كرده بودند. در متغيرهاي سابقه سقط، نوع اولين علامت تشخيصي و درمان دريافت شده، اختلاف آماري معناداري بين دو گروه مشاهده شد (0.05 p). بر اساس نتايج آناليز رگرسيون لوجستيك، متغيرهاي سابقه عفونت زنان (1/08-9/40، 95%:CI، 3.187=OR)، نوع محل سكونت (وضعيت اقتصادي) (1/02-9/31، 95%:CI، 3.08=OR) و سابقه سقط بر تأخير در كمك جويي (1/30-15/63، 95%:CI، 4.51=OR) نقش پيشگويي‌كننده داشت.نتيجه‌گيري: بين متغيرهاي سابقه عفونت زنان، وضعيت اقتصادي و سابقه سقط با تأخير در كمك‌جويي جهت تشخيص و درمان زگيل تناسلي ارتباط وجود دارد. لذا ارائه‌دهندگان خدمت بايستي در برخورد و آموزش زنان با وضعيت اجتماعي اقتصادي پايين، داراي سابقه عفونت زنان و زنان بدون تجربه سقط و نولي‌پار دقت بيشتري داشته باشند.