ساخت و ارزيابي ظروف سلولزي از كاه برنج با پوشش‌هاي طبيعي

استفاده از ضايعات كشاورزي براي توليد ظروف، يكي از گزينه‌هاي مناسب براي حل مشكل انباشت زيست‌توده ناشي از كشت محصولاتي همچون برنج است. به‌كارگيري كاه برنج به‌عنوان ماده اوليه ظروف سلولزي يك‌بار مصرف علاوه بر جلوگيري از ماند كاه در شاليزارها، مي‌تواند موجب بهبود مشكل كمبود مواد اوليه سلولزي، كاهش استفاده از ظروف پلاستيكي و خطرات ناشي از آن شود. ساخت و ارزيابي استقامت، ميزان آبگريزي و خاصيت ضدميكروبي ظروف سلولزي تجزيه‌پذير كاه برنج از اهداف اصلي اين تحقيق مي‌باشد. كاه در هاضم با سديم هيدروكسيد 10 و 20 درصد به‌منظور به‌دست آوردن ماده اوليه ساخت ظروف سلولزي، پخته و سپس براي گرفتن آزمون‌هاي آبگريزي، شاخص مقاومت به كشيدگي و درجه روشنايي، كاغذ با گراماژ 120 ساخته شد. غلظت‌هاي 1، 2، 5 و 10 درصد از محلول موماتانول به‌عنوان پوشش اوليه براي بهبود آبگريزي و عصاره گزنه ريزپوشاني شده با صمغ دانه شاهي به‌عنوان پوشش دوم براي بهبود خاصيت ضد باكتريايي استفاده شد. ميزان آبدوستي و خاصيت ضد ميكروبي نمونه‌ها سنجش و مقايسه گرديد. قالب ليوان از فولاد دو تكه ساخته و با استفاده از خمير مناسب كاه برنج و پوشش با غلظت مناسب نمونه ساخته شد. نتايج نشان داد افزايش مقدار سديم‌هيدروكسيد از 10 به 20 درصد در شرايط پخت موجب افزايش شاخص مقاومت به كشيدگي از 40.34 به N.m g1 43.5 و درجه روشني از 43.41 به 45.13 مي شود. افزايش سديم هيدروكسيد بر ميزان آبدوستي تاثير معني‌داري نداشت. همچنين غلظت 5 درصد موم عسل به همراه عصاره گزنه ريزپوشاني شده با صمغ دانه شاهي با 37.22 ميلي‌ليتر جذب آب و قطر هاله 4.63 ميلي‌متر بهينه‌ترين پوشش به‌دست آمد.