تمرينات اصلاحي آكادمي ملي طب ورزشي (NASM) در دو محيط خشكي و آب براي اصلاح ناهنجاري زانوي پرانتزي در فوتباليست‌هاي جوان: يك كارآزمايي باليني تصادفي شده

زمينه و هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر تعيين تأثير هشت هفته تمرينات اصلاحي NASM در دو محيط خشكي و آب بر راستاي زانو، تعادل پويا، حس عمقي مفصل زانو، نمرات تست عملكردي FMS و زاويه Q فوتباليست‌هاي جوان داراي ناهنجاري زانوي پرانتزي بود. روش بررسي: در اين پژوهش كارآزمايي باليني تصادفي شده، 45 نفر از فوتباليست‌هاي داراي ناهنجاري زانوي پرانتزي شركت كردند و به‌صورت برابر و تصادفي به سه گروه كنترل (قد:8.35±172.8، وزن:6.25±57.57، BMI= 19.28±3.29)، تمرينات NASM در خشكي (قد:9.96±168.07، وزن:5.52±53.48، BMI=18.93±3.57) و تمرينات NASM در آب (قد:10.74±170.47، وزن:6.61±56.01، BMI=3.60±19.27) تقسيم شدند. يافته‌ها: نتايج پژوهش حاضر نشان دهنده افزايش معنادار نمرات آزمون عملكردي FMS و ميزان زاويه Q و كاهش معنادار ميزان خطاي بازسازي زاويه مفصل و فاصله بين كنديل هاي داخلي مفاصل زانو متعاقب انجام تمرينات اصلاحي NASM در هر دو محيط خشكي و آب بود (0.05 P)؛ اما نمرات آزمون هاي تعادل پويا تنها در تمرينات اصلاحي NASM در محيط آب به صورت معناداري افزايش يافت (0.05 P). همچنين، تنها تفاوت معناداري در نمرات آزمون‌هاي تعادل پويا بين تمرينات اصلاحي NASM در محيط خشكي و آب در پس‌آزمون مشاهده شد (0.05 P)؛ اما براي ساير متغيرها تفاوت معناداري وجود نداشت (0.05 P). نتيجه‌گيري: با توجه به بهبود متغيرهاي مورد بررسي در فوتباليست هاي داراي زانوي پرانتزي در هر دو محيط خشكي و آب، استفاده از پروتكل تمرينات اصلاحي NASM به درمانگران، متخصصين حركات اصلاحي، مربيان و ورزشكاران رشته فوتبال جهت اصلاح ناهنجاري زانوي پرانتزي توصيه مي‌شود؛ هر چند كه براي بهبود تعادل ايستا و پويا در اين افراد انجام تمرينات اصلاحي NASM در محيط آب پيشنهاد مي‌گردد.