تأثير جهت‌گيري استراتژيك مؤسسات حسابرسي بر انتظار تداوم رابطه با مشتري با توجه به نقش ميانجي كيفيت رابطه با مشتري

جهت گيري استراتژيك علاوه بر ايجاد نتايج ملموس در رابطه سازمان با متغيرهاي محيطي موجب شكل گيري ذهنيت هايي در ذهن افراد از كيفيت رابطه سازمان با متغيرهاي محيطي مي شود. هدف از اين مطالعه بررسي تأثير متغير جهت گيري استراتژيك بر متغير انتظار تداوم رابطه با مشتري با توجه به نقش ميانجي كيفيت رابطه با مشتري است. جامعه آماري تحقيق شامل مديران و حسابرسان مؤسسات حسابرسي سازمانهاي پذيرفته شده در سازمان بورس و اوراق بهادار تهران است و اعضاي نمونه تحقيق از طريق نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. براي آزمون فرضيات تحقيق، با استفاده از پرسشنامه استاندارد از نمونه با تعداد دويست و دو نفر داده جمع آوري شد. دادهه اي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS و نرم افزار PLS SMART تجزيهوتحليل شد. يافته ها نشان از تأثير مثبت جهت گيري استراتژيك بر كيفيت رابطه با مشتري و انتظار تداوم رابطه با مشتري دارد. يافته هاي تحقيق همچنين نشان از نقش ميانجي كيفيت رابطه با مشتري در رابطه ي بين جهت گيري استراتژيك و انتظار تداوم رابطه با مشتري دارد.