تأثير راهبردهاي معيشتي و سرمايه‌ها بر مراتع طبيعي و فقر خانوار در استان فارس

در سال هاي اخير، درآمد حاصل از فعاليت دامداري سنتي كاهش يافته است. افزون بر اين، چراي بيش از حد دام روي مراتع طبيعي به عنوان يكي از علل عمده ايجاد شرايط نامساعد زيست ‏محيطي شناخته شده است. به باور برخي از پژوهشگران، خانوارها با انتخاب راهبرد معيشتي مناسب و استفاده درست از سرمايه ها مي‏توانند به معيشت پايدار دست يابند. در اين راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير راهبردهاي معيشتي و سرمايه ها بر پايداري مراتع و كاهش فقر خانوارها در مراتع شمال استان فارس انجام گرفت. بدين منظور، از آنجا كه بهره برداران اصلي مراتع عشاير هستند، نمونه ‏اي مشتمل بر 393 خانوار عشايري براي جمع آوري داده هاي مورد نياز انتخاب شد. همچنين، براي مقابله با ناهمگني ناشناخته، بررسي پيامدهاي زيست محيطي و فقر راهبردهاي معيشتي پذيرفته‏ شده توسط خانوار در چارچوب تحليل جايگزين واقعيت (counterfactual) با استفاده از رگرسيون سويچينگ درون زاي چندجمله اي انجام شد. نتايج مطالعه نشان داد كه اگر عشاير راهبرد تنوع فعاليتي را انتخاب كنند، شاخص فقر خانوار به ميزان پنج درصد كاهش و شاخص پايداري مراتع به ميزان چهار درصد افزايش مي يابد. بنابراين، با اتخاذ راهبرد تنوع فعاليتي، مي توان به طور هم‏زمان، فقر  خانوار را كاهش و پايداري مراتع را افزايش داد.