عوامل مرتبط با تقاضاي خدمات دندان‌پزشكي پايه در خانوارهاي ايراني

مقدمه: سلامت دهان و دندان، يك عامل مؤثر در كيفيت زندگي محسوب مي‌شود. هدف از اين مطالعه، بررسي عوامل مرتبط با تقاضاي خدمات دندان‌پزشكي پايه در خانوارهاي ايراني بود. مواد و روش‌ها: مطالعه‌ي‌ حاضر از نوع تحليل ثانويه داده‌هاي Cross sectional بود و در آن اطلاعات گردآوري شده در پيمايش ملي هزينه‌- درآمد خانوار در سال‌هاي 1396 تحليل شدند. نمونه‌ي پژوهش حاضر شامل 17548 خانوار واجد شرايط از كل كشور بود. براي بررسي تقاضاي خدمات دندان‌پزشكي از مدل‌سازي Logistic regression استفاده گرديد. در مجموع سه مدل برازش شد. يافته‌ها: احتمال تقاضاي خدمات دندان‌پزشكي پايه در خانوارهايي كه سرپرستان تحصيلات بالاتر داشتند، يا غير متأهل و يا غير شاغل بودند، به شكل معني‌داري كمتر بود (0.05 p value). احتمال تقاضا براي خدمات دندان‌پزشكي پايه، در هر پنجك درآمدي نسبت به پنجك درآمدي اول (كم درآمدترين خانوارها)، به شكل معني‌داري بالاتر بود (0.05 p value). همچنين، احتمال تقاضاي خانوار براي خدمات دندان‌پزشكي پايه در خانوارهاي داراي سالمندان بالاي 70 سال و خانوارهاي داراي فرد 6 تا 12 سال، نسبت به ساير خانوارها به شكل معني‌داري بيشتر بود (0.05 p value). رفتار بعضي متغيرها در مدل‌هاي مختلف برازش شده متفاوت بود (0.05 p value). نتيجه‌گيري: احتمال تقاضاي خدمات دندان‌پزشكي پايه توسط خانوار با متغيرهاي جمعيت‌شناختي، متغيرهاي اقتصادي و ساختار سني اعضاي خانوار ارتباط معني‌دار داشت. بنابراين، تصميمات سياستي مربوط به خدمات دندان‌پزشكي لازم است مبتني بر وضعيت جمعيت‌شناسي، تفاوت‌هاي اقتصادي و ساختار سني افراد جامعه باشد.