ارائه مدلي براي كشف و بررسي ارتباطات علّي بين ريسك‌هاي موثر در فرآيند توسعه خانواده محصول در صنعت خودرو ايران

راهبرد فرآيند توسعه خانواده محصول در رقابت‌ پاسخ به نيازهاي متنوع بازار با ريسك‌هايي مواجه است. تعيين احتمال بروز، نحوه مواجهه و شناخت ريسك‌هايي كه مسبب بروز ساير ريسك‌ها هستند، همواره چالش‌زا است. هدف اين پژوهش مديريت تأثير عدم قطعيت بر نتايج قابل انتظار و افزايش موفقيت فرآيند توسعه خانواده محصول از طريق پرداختن به ريسك‌هاي مسبب كه احتمال شرطي بالاتري دارند، مي‌باشد. در اين مقاله ريسك‌هاي هر مرحله از اين فرآيند با تمركز بر نظريه داده بنياد و نظر 18فرد خبره در صنعت خودروسازي ايران احصاء گرديد. سپس جداول تاثير ريسك‌ها مبتني بر نقشه شناخت فازي بر مبناي داده‌هاي حاصل از پرسشنامه تكميلي در صنايع خودروسازي ايران شكل گرفت. در ادامه جداول احتمالات شرطي تشكيل و با كمك شبكه باور بيزين احتمال شرطي هر ريسك بصورت سيستماتيك محاسبه و ريسك‌هاي مسبب ساير ريسك‌ها، شناسايي گرديد. نتيجه حاصل از مطالعات و محاسبات صورت گرفته نشان دادند كه نه تنها براي اولين‌بار ريسك‌‌هاي خوشه‌بندي مشتريان، ريسك فني مشخصات طراحي قطعات و ريسك بخش‌بندي استاندارد مختص فرايند توسعه خانواده محصول شناسايي گرديدند، بلكه خروجي مدل، نمايانگر ريسك‌هاي نياز با احتمال (19.7%)، ريسك الزامات با احتمال (10.52%) و ريسك فني مشخصات طراحي قطعات با احتمال (6.32%) بعنوان ريسك‌هاي مسبب و داراي بالاترين احتمال شرطي بروز جنبه‌هاي منفي در فرآيند توسعه خانواده محصول درصنعت خودرو ايران مي‌باشند. مديران اجرايي با تمركز بر كنترل اين سه ريسك كه بعنوان علت يا ريسك ريشه‌اي مرحله بعد عمل مي‌نمايند، به موفقيت بيشتري دست يافته و اين فرآيند را با اطمينان بيشتري به پيش ببرند.