تحليل عوامل مؤثر بر زيست پذيري روستايي در قلمرو كوچ‌نشينان(مورد مطالعه: استان لرستان)

مقدمه: زيست پذيري روستايي به عنوان بستري براي توسعه جوامع روستايي است و مي تواند زمينه حفظ و مهاجرت معكوس را براي سكونتگاه هاي روستايي به دنبال داشته باشد. در راستاي تحقق اين موضوع مي بايستي با نگاه جامع نگر به توسعه روستايي پرداخت و اگر اقدامي در اين راستا صورت مي گيرد، همه سويه هاي زندگي روستايي را شامل شود. هدف پژوهش: اين پژوهش با هدف، استخراج عوامل اثرگذار و ميزان تاثير آنها بر وضعيت زيست­پذيري روستايي در استان لرستان تدوين شده است. روش­ شناسي تحقيق: نوع تحقيق كاربردي، روش بكارگرفته تحليلي- كمي، جامعه آماري روستاهاي بالاي 20خانوار در لرستان مي باشد كه بر اساس رو نمونه گيري فضايي 55 روستا به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. جهت تجزيه و تحليل عوامل علي اثر گذار بر زيست پذيري روستاهاي مورد مطالعه از تكنيك ديماتل فازي استفاده شده است. قلمروجغرافيايي پژوهش: محدوده مكاني مورد مطالعه در اين پژوهش روستاهاي بالاي 20خانوار در استان لرستان مي باشند كه بر اساس روش نمونه گيري فضايي 55 روستا به عنوان مكان هاي مورد مطالعه انتخاب شدند. يافته ­ها و بحث: يافته هاي اين تحقيق شامل تحليل اثرگذاري عوامل اقتصادي، كالبدي، اجتماعي، مديريتي و...... بر سطح زيست پذيري سكونتگاه هاي روستايي استان لرستان مي باشد كه اين عوامل با زير معيارهايي سنجيده شدند و ميزان اثرگذاري آنها به تفكيك آورده شده است. نتايج: از اثرگذارترين عوامل بر شرايط زيست پذيري در لرستان، عوامل كالبدي-زيرساختي و اقتصادي مي باشد. كه مي بايستي در راستاي برنامه هاي توسعه اي و اقدامات عملياتي اين دو عامل را در الويت قرار دهند.