بررسي همبستگي اعتياد به اينترنت و سلامت عمومي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي قم در سال 1397

زمينه و هدف: تقاضاي فزاينده مردم و دانشجويان به فناوري رايانه و اينترنت، سبب ايجاد اختلال بهداشت رواني و ارتباطات اجتماعي در آن‌ها شده است. در اين پژوهش به بررسي رابطه اعتياد به اينترنت و سلامت عمومي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي قم پرداخته شده است. روش بررسي: در اين تحقيق صورت توصيفي همبستگي، پرسش‌نامه‌هاي مشخصات جمعيت‌شناختي، سلامت عمومي و اعتياد به اينترنت يانگ، توسط 321 ‌نفر از دانشجويان ساكن خوابگاه علوم پزشكي قم (140نفر ‌آقا و 181 نفر خانم) در سال تحصيلي 1398-1397 تكميل شد. تحليل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و در دو بخش آمار توصيفي ميانگين، تعداد، درصد تعداد و آمار استنباطي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي تك‌متغيره انجام گرفت. يافته‌ها: 79.8 درصد دانشجويان، كاربران عادي و 20/‌2 درصد دانشجويان معتاد به اينترنت بودند. با در نظر گرفتن نمره كسب‌شده از پرسش‌نامه سلامت عمومي، 13/1 درصد دانشجويان دچار اختلال خفيف بودند و 66‌ درصد اختلال متوسط و 20/9 درصد اختلال شديد داشتند. ضريب همبستگي پيرسون بين مقياس‌ها و سلامت عمومي با اعتياد به اينترنت، ارتباط معناداري در سطح معناداري 0.05 نشان دادند. در آناليز رگرسيون خطي، تنها متغير مدت زمان اتصال به اينترنت در شرايط يكسان از نظر ساير متغيرها توانسته است نمره سلامت عمومي را پيش‌بيني كند. نتيجه‌گيري: بين سلامت عمومي با اعتياد به اينترنت ارتباط معناداري وجود دارد. پيشگيري از عوارض و خطرات ناشي از اعتياد به اينترنت ضروري است و نياز به برنامه‌ريزي آموزشـي، مـشاوره‌اي و رفتاري بين دانشجويان آسيب‌پذير دارد.