تبيين ادراك دانشجويان پرستاري از آموزش باليني به شيوه نقشه كشي مفهومي: مطالعه ي كيفي

مقدمه: آموزش باليني پرستاري فرصت آموختن مهارت ها و شايستگي هاي مورد نياز حرفه را فراهم مي سازد. از اين رو بكارگيري روشهاي آموزشي نوين همچون نقشه مفهومي در پرستاري مي تواند مفيد باشد. هدف از اين مطالعه تبيين ادراك دانشجويان پرستاري از آموزش باليني به شيوه نقشه كشي مفهومي بود.روش كار: مطالعه حاضر يك تحقيق كيفي است كه به روش تحليل محتواي كيفي قراردادي با مشاركت 16 دانشجوي ترم ششم پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي واحد رشت كه واحد كارآموزي مراقبت ويژه را به روش نقشه مفهومي گذرانده بودند در سال 98-97 در شهر رشت، انجام گرفت. داده هاي مطالعه از طريق مصاحبه هاي عميق نيمه ساختار يافته جمع آوري شد؛ و با استفاده از روش تحليل محتواي كيفي قراردادي raneheim و Lundman با بكارگيري نرم افزار MAXQDA تحليل گرديد.يافته ها: مضمون اصلي مطالعه آموزش باليني اثر بخش بود كه از سه طبقه اصلي كارآمدي آموزش باليني شامل زيرطبقات تعميق يادگيري ، يادگيري خودهدايت شونده ، عينيت يافتن فرايند پرستاري و سازگاري ، هدايت فرايند تفكر شامل زيرطبقات دريافت تصويري كلي ، پرورش تفكر منتقدانه و استدلال باليني و بازانديشي و گامي به سوي حرفه اي شدن شامل زيرطبقات تعامل حرفه اي ، مراقبت مددجومحور و جستجوي كمك تبيين شد. نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاضر حاكي از آن است كه روش آموزشي نقشه مفهومي روشي مفيد در آموزش پرستاري بوده كه دانشجويان آن را آموزش باليني اثربخش دانستند. اين روش ابزاري قدرتمند در آموزش پرستاري باليني در طراحي برنامه مراقبت پرستاري است كه مي توان آن را جايگزين روشهاي سنتي نمود.