بررسي تاثير آموزش مهارت هاي زندگي بر تاب آوري و سازگاري رواني- اجتماعي مبتلايان به اسكلروز متعدد

مقدمه: مداخلاتي چون آموزش مهارت هاي زندگي مي تواند خوب بودن جسمي و رواني افراد مبتلا به اسكلروز متعدد را ارتقا دهد، لذا اين مطالعه با هدف تعيين تاثير آموزش مهارت هاي زندگي بر تاب آوري و سازگاري رواني اجتماعي مبتلايان به اسكلروز متعدد مراجعه كننده به بيمارستان كاشاني اصفهان در سال 1399 انجام شد.روش كار: اين پژوهش نيمه تجربي، تك گروهي قبل و بعد بود. نمونه پژوهش تعداد 85 نفر از افراد مبتلا به اسكلروز متعدد داراي معيارهاي ورود به مطالعه بودند كه در شش ماه اول سال 1399 به درمانگاه بيمارستان كاشاني مراجعه نمودند. از پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، مقياس سازگاري رواني اجتماعي با بيماري و پرسشنامه تاب آوري كونور ديويدسون جهت گردآوري اطلاعات استفاده شد. برنامه آموزش مهارتهاي زندگي اجرا گرديد و تجزيه و تحليل داده ها با نرم افزارspss نسخه 21 و با آزمون هاي آمار توصيفي و تي زوجي انجام گرديد. يافته ها: اين پژوهش نشان داد كه بين ميانگين نمره تاب آوري و سازگاري رواني -اجتماعي مبتلايان به اسكلروز متعدد قبل و بعد از آموزش تفاوت معناداري وجود داشت. ميانگين نمره تاب آوري قبل از آموزش 71/43 و سازگاري رواني اجتماعي 105/32 بود كه پس از آموزش مياتگين نمره تاب آوري به 92/29 و ميانگين سازگاري رواني اجتماعي به 98/134 افزايش يافت و اين تفاوت از نظر آماري معنا دار بود (p 0/001) نتيجه گيري: به كارگيري آموزش مهارت هاي زندگي بر ميزان تاب آوري و سازگاري رواني و اجتماعي مبتلايان به اسكلروز متعدد موثر است چرا كه هدف اصلي اين آموزش ها آماده سازي و كمك به بيمار براي حل مساله و مشكلاتي است كه به دليل بيماري با آن مواجه مي شود، لذا استفاده از اين آموزشها براي اين بيماران توصيه مي گردد.