مقايسه تطبيقي نظام آموزشي كارشناسي پرستاري ايران با دانشگاه ساوت‌همپتون انگلستان

مقدمه: براي موفقيت هرچه بيشتر رشته كارشناسي پرستاري در ايران و شناسايي نقاط قوت و ضعف برنامه درسي آن، پرداختن به مطالعات تطبيقي و بهره برداري از تجارب و راهبرد هاي تجربه‌شده در دانشگاه هاي موفق، امري ضروري است. اين مطالعه با هدف مقايسه تطبيقي برنامه درسي كارشناسي پرستاري ايران با دانشگاه ساوت‌همپتون انگلستان انجام گرفت. روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي تطبيقي است كه با استفاده از مدل چهار مرحله‌اي Bereday شامل توصيف، تفسير، مجاورت و مقايسه انجام شده است. جزئيات ارائه‌شده از برنامه درسي كارشناسي پرستاري ايران برگرفته از وب سايت وزارت بهداشت ايران و دانشگاه ساوت همپتون دريافت شده است.يافته‌ها: عليرغم وجود شباهت هايي در محتوي درسي، تفاوت هايي ازنظر پذيرش دانشجو و طول دوره تحصيل بين دو نظام آموزشي وجود دارد. در دانشگاه ساوت همپتون بر تربيت مديراني با رويكرد پژوهش محور و ادغام فناوري تأكيد شده است ولي در ايران به اين موضوع كمتر توجه شده است. در دانشگاه ساوت همپتون توجه به پژوهش در انتهاي تحصيل باعث شده كه دانشجو با شناخت مشكلات، به سمت تحقيق كشيده شود، اين در حالي است كه در ايران واحد پژوهشي در ابتداي تحصيل ارائه مي شود. استراتژي هاي آموزشي در دانشگاه ساوت همپتون به‌صورت دانشجو محور و در ايران معلم محور است. مشكلات روز جامعه در برنامه درسي آنلاين دانشگاه ساوت همپتون ديده مي شود، ولي در برنامه درسي ايران انعطاف كمتري وجود دارد و بر دانش محوري تمركز شده است. دانش آموختگان در انگلستان به سمت بيمارستان ها و جامعه سوق داده مي شوند ولي در ايران دانش‌آموختگان عمدتاً به سمت بيمارستان ها سوق داده مي شوند و توانمندي آن‌ها در به عهده گيري ساير نقش هاي اجتماعي ديده نمي شود.نتيجه‌گيري: نياز است كه در برنامه آموزش كارشناسي پرستاري ايران علاوه بر توسعه مهارت هاي حرفه اي بر تربيت مديراني با رويكرد پژوهش محور تمركز شود. همچنين لازم است، بر اصول دانشجو محوري به‌جاي معلم محوري؛ مشكل محوري به‌جاي دانش محوري و جامعه محوري به‌جاي بيمارستان محوري تأكيد شود.