حقوق حيوانات و (( استعداد درك درد و رنج )) : بررسي انتقادي ديدگاه پيتر سينگر

يكي از مهمترين دلايل مدافعان حق حيات حيوانات و لزوم تغيير رفتار نامناسب با آنان، «استعداد درك درد و رنج» در حيوانات است. پيتر سينگر از مدافعان اصلي اين استدلال و با تاكيد بر لزوم توجه برابر به حيوان با انسان، هرگونه استفاده از حيوان اعم از خوردن گوشت، پژوهش آزمايشگاهي، دامداري صنعتي را به چالش مي‌كشد. او با انكار برتري انسان بر حيوان، تمام بهره‌وري‌ها از حيوان را به لحاظ اخلاقي نادرست دانسته و با نقد نگاه اديان در اين باره آن را زمينه‌ساز تضييع حقوق حيوانات معرفي مي‌كند. در اين مقاله ضمن بررسي و نقد اين استدلال و با تاكيد بر لزوم رعايت حريم حيوانات و مسووليت انسان در قبال آنها بيان مي‌گردد كه با توجه به جايگاه ويژه انسان در عالم هستي و تفاوتهاي وجودي او با حيوانات، استفاده هدفمند و مسوولانه او از حيوان از نظر اخلاقي مجاز است كه نگاهي بر آموزه‌هاي اديان نيز مويد آن مي‌باشد. توجه به رابطه درد و رنج با علم و آگاهي، ميزان ارزش انسان، ملاك يكسان جنين و حيوان، تناقض در ادعا نيز از جمله نقدهايي است كه مي‌توان به سينگر وارد كرد.