مطالعه نظري مايع‌هاي يوني ايميدازوليوم جفت‌شده با آنيون دي‌سياناميد: تاثير طول زنجير جانبي و عامل‌دار كردن آن با اتر

خواص هندسي و الكتروني چهار مايع يوني بر پايه ايميدازوليوم با طول زنجيره‌هاي آلكيلي جانبي مختلف كه با آنيون دي‌سياناميد جفت شده‌اند، مطالعه شده و اثر عامل‌دار كردن با اتر نيز مورد بررسي قرار گرفته است. ساختار هندسي و پايداري نسبي جفت‌يون‌ها مورد بحث قرار گرفته است. در پايدارترين جهت‌گيري‌ها، آنيون در بالاي صفحه ايميدازوليوم قرار گرفته و ارتباط نزديكي با C2–H كاتيون دارد. در مايعات يوني بر پايه ايميدازوليوم، با افزايش طول زنجيره آلكيلي، انرژي برهم كنش كاتيونآنيون از روند مشخصي تبعيت نمي‌كند. در حالي كه در جفت‌يون‌هاي عامل‌دار شده روند انرژي برهم كنش كاهشي است. در اثر عامل‌دار كردن با اتر، انرژي برهم كنش افزايش مي‌يابد. سطوح پتانسيل الكترواستاتيكي به منظور يافتن نحوه جهت‌گيري مطلوب كاتيون و آنيون ترسيم شده است. برهم كنش كاتيونآنيون در پايدارترين كانفورمرها با انجام آناليز اوربيتال پيوند طبيعي مورد بررسي قرار گرفته است. بارهاي جزئي و انرژي پايداري اختلال مرتبه دوم محاسبه شده است. در آخر انتالپي استاندارد تشكيل فاز گازي جفتيون‌هاي مورد مطالعه محاسبه شده است. تأثير طول زنجيره جانبي آلكيلي بر انتالپي تشكيل مايعات يوني نيز مورد بررسي قرار گرفته است. با افزايش طول زنجيره جانبي آلكيلي، ميزان نتالپي تشكيل محاسبه شده كاهش مي‌يابد و سهم گروه CH2 نيز محاسبه شده است.