تأثير اندازه همسايگي بر متغيرهاي مرفومتريك و رابطه آن‌ها با پوشش گياهي در سه زير حوزه آبخيز متفاوت از منظر ژئومرفولوژيكي و اقليمي در جنوب غرب ايران

هدف اين پژوهش بررسي اهميت مقياس همسايگي در مدل‌سازي رابطه پوشش گياهي و متغيرهاي مرفومتريك به كمك الگوريتم درخت رگرسيوني و طبقه‌بندي (CART) در جنوب غرب ايران است. براي اين هدف، شاخص پوشش گياهي اصلاح شده (MSAVI2) از يك تصوير لندست 8 محاسبه گرديد و استخراج هشت متغير مرفومتريك با به‌كارگيري روش Wood در چهار مقياس همسايگي (90×90، 150×150، 210×210 و 270×270 متر) از يك مدل رقومي ارتفاع  SRTM با وضوح مكاني 30 متر انجام پذيرفت. نتايج آزمون كروسكال واليس تأييد كرد كه در برخي از زير حوزه‌هاي آبخيز تغيير مقياس همسايگي مي‌تواند تأثيري معنادار بر گراديان شيب، انحناي پروفيل، سطح ويژه آبخيز، عامل LS و شاخص خيسي توپوگرافيك بگذارد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه در هر زير حوزه آبخيز متغيرهاي مرفومتريك متفاوتي با توزيع مكاني شاخص MSAVI2 بيش‌ترين ارتباط را دارند و مقدار ضريب همبستگي اسپيرمن بين آن‌ها به ميزان كمي تحت‌تأثير مقياس همسايگي مي‌باشد. مدل‌هاي CART مبتني بر شاخص MSAVI2 و متغيرهاي مرفومتريك محاسبه شده در مقياس همسايگي 270×270 متر به ترتيب با ميزان ضريب كاپاي 0.55 و 0.78 داراي بهترين عملكرد در طبقه‌بندي تيپ‌هاي گياهي بودند. ارتفاع هموار شده كه كم‌ترين تأثير را از مقياس همسايگي دارد، به‌عنوان مهم‌ترين پيش‌بيني‌كننده در مدل CART شناسايي شد ولي افزايش مقياس همسايگي منجر به بيشتر شدن اهميت ديگر متغيرهاي مرفومتريك به‌ويژه گراديان شيب در طبقه‌بندي تيپ‌هاي گياهي و نهايتاً ارتقاء دقّت مدل CART گرديد. نتايج كلي اين پژوهش بيانگر آن مي‌باشد كه كاربرد آناليز چند مقياسي ژئومرفومتريك باتوجه‌به ژئومرفولوژي منطقه مطالعاتي مي‌تواند عملكرد مدل‌هاي پيش‌بيني مرتبط با پوشش گياهي را به ميزان مناسبي افزايش دهد.