تأثير تراكم بوته و قارچ مايكوريزا بر عملكرد، اجزاي عملكرد دانه و درصد پروتئين نخود تحت شرايط آبياري تكميلي

به‌منظور بررسي تأثير تراكم بوته و قارچ مايكوريزا بر عملكرد، اجزاي عملكرد دانه و درصد پروتئين نخود تحت شرايط آبياري تكميلي آزمايشي به‌صورت كرت هاي دو بار خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 1390-1391 در مزرعه اي در روستاي قالهر شهرستان دليجان انجام گرديد. تيمار هاي آزمايش شامل آبياري در چهار سطح ديم كامل، يك مرحله آبياري در مرحله شروع گلدهي، يك مرحله آبياري در مرحله پرشدن دانه و آبياري كامل به‌عنوان عامل اصلي و قارچ مايكوريزا در دو سطح تلقيح و عدم تلقيح عامل فرعي و تراكم بوته در سه سطح 20، 30 و 60 بوته در مترمربع به‌عنوان عامل فرعي بودند. نتايج نشان داد كه تيمار آبياري بر تعداد غلاف در بوته، تعداد گره در ريشه، درصد پروتئين دانه و عملكرد دانه تأثير معني داري داشت و بالاترين عملكرد دانه در آبياري كامل و به ميزان 3135.97 كيلوگرم در هكتار به دست آمد. تلقيح با قارچ مايكوريزا باعث افزايش تعداد گره در ريشه و عملكرد دانه به ترتيب به ميزان 50 و 10.7 درصد گرديد. تلقيح با قارچ و در شرايط ديم منجر به بالاترين تعداد گره در ريشه شد. بيشترين عملكرد دانه در تراكم 60 بوته در به ميزان مترمربع 3691.76 كيلوگرم در هكتار به دست آمد. همچنين يك مرحله آبياري در مرحله گلدهي و پرشدن دانه به ترتيب منجر به افزايش عملكرد دانه به ميزان 31.5 و 26.7 درصد نسبت به ديم گرديد؛ بنابراين مي‌توان با تلقيح با مايكوريزا، تراكم 60 بوته در مترمربع و يك مرحله آبياري تكميلي افزايش عملكرد دانه اي نسبت به شرايط ديم در شرايط مشابه با مطالعه حاضر به دست آورد.