امكان سنجي حمايت تقنيني از بزه ديدگان تراجنسي در جرائم ناشي از نفرت با رويكردي بر ديدگاه هاي امام خميني (ره)

جرم ناشي از نفرت به جرائمي اطلاق مي‌شود كه برخاسته از پيش‌داوري، تعصب يا نفرت نسبت به خصوصيات (موردحمايت) بزه‌ديده از قبيل نژاد، مذهب، مليت، قوميت يا هويت جنسيتي باشند. يكي از ايرادات نظام كيفري ايران، فقدان سياست جنايي تقنيني معين در قبال افراد تراجنسي است. در پژوهش حاضر پرسش اصلي آن است كه آيا رفتارهاي مجرمانه عليه افراد تراجنسي مي‌تواند به‌عنوان گونه‌اي خاص از جرائم ناشي از نفرت در نظام كيفري كنوني شناسايي شود و در اين صورت توجيه آن بر مبناي انديشه امام خميني چگونه است؟ بدين منظور تلاش شده است با روش توصيفي - تحليلي  اين موضوع با رويكردي بر انديشه امام خميني بررسي شود. در اين رابطه سيره عملي امام خميني تسامح صفر نسبت به تراجنسي‌ها نيست؛ بلكه رويكرد امام در انديشه و عمل، حمايت حداكثري از تراجنسي‌ها و مساعدت در رفع موانع قانوني پيش روي آن‌هاست. اين رويكرد حمايتي مي‌تواند از تجويز فقهي-حقوقي تغيير جنسيت در تراجنسي‌ها تا حمايت از ايشان در مراحل پسابزه‌ديدگي تسري يابد؛ چراكه تراجنسي‌ها به‌نوعي بزه‌ديدگان بالقوه يا به تعبيري دقيق‌تر «بزه‌ديده پنهان» به‌حساب مي‌آيند. درنتيجه مي‌توان گونه‌اي سياست جنايي افتراقي شامل حمايت كيفري تشديدي (حمايت كيفري توأم با كيفيات مشدده) در قبال اين بزه‌ديدگان اعمال كرد.