اوباشگري و فضاهاي بي دفاع شهري (مورد مطالعه: منطقه اسلام آباد زنجان)

از جمله پيامدهاي ناگوار مهاجرت به شهر زنجان، شكل‌گيري مناطق اسكان غيررسمي است. منطقه اسلام‌آباد ازجمله مناطق بزرگ اسكان غيررسمي در شهر زنجان است. يكي از مسايل اين منطقه ناهنجاري هاي اجتماعي است. براين اساس پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير اوباشگري بر شكل‌گيري فضاهاي بي‌دفاع در منطقه اسكان غيررسمي اسلام‌آباد انجام‌شده است. روش پژوهش توصيفي - تحليلي است و داده‌ها با روش مشاهده، برداشت ميداني و بررسي مدارك و اسناد استخراج شده‌اند. جامعه آماري مجموعه كاربري‌ها و فضاهاي موجود در منطقه اسكان غيررسمي اسلام‌آباد در شهر زنجان در سال (1399) است و وضع موجود را در اين منطقه بررسي مي‌كند. در اين پژوهش اطلاعات به‌دست‌آمده با استفاده از فرايند تحليل سلسله مراتبي «اي اچ پي» و توسط نرم‌افزارهاي آماري «آرك جي آي اس» «اكسپرت چوي » مورد تجزيه‌وتحليل قرارگرفته اند و يافته‌هاي حاصل از پژوهش نشان مي‌دهد اوباشگري در شكل گيري فضاهاي بي‌دفاع در نواحي شمالي منطقه اسلام‌آباد بيشتر رخ داده است. خيابان اصلي اين منطقه از وضعيت بهتري نسبت به قسمت‌هاي ديگر برخوردار است و هرچه به سمت خيابان اشرفي اصفهاني كه در قسمت جنوبي اين منطقه قرار دارد پيش رفته، اوباشگري و فضاهاي بي‌دفاع كمتر مي‌شود و وضعيت، نسبتاً مناسب‌تر است. . در نتيجه منطقه اسلام‌آباد از نظر وضعيت اوباشگري و فضاهاي بي‌دفاع به سمت يك نوع شكاف و اختلاف فضايي بين خيابان مدني(با ظاهر و وضعيت كاملا مناسب) و خيابان‌هاي شمالي (وضعيت نامناسب) درحال حركت است.