عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش مهارتهاي مثبتانديشي با تأكيد بر قرآن و آموزههاي اسلامي بر سرسختي روانشناختي، خوددلسوزي و تصوير بدني در مبتلايان به مولتيپل اسكلروزيس
پديد آورندگان :
علوي زرنگ ، فاطمه دانشگاه آزاد اسلامي واحد ورامين-پيشوا - گروه پرستاري داخلي-جراحي , ضيافر ، سارا دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه روانشناسي , خونساري ، فاطمه دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات سمنان - گروه روانشناسي , رضايتيزاده ، آزاده دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه روانشناسي , بلورساز مشهدي ، هنگامه دانشگاه پيام نور مركز تهران - گروه علوم تربيتي , بهناممرادي ، مريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد ورامين-پيشوا - گروه روانشناسي سلامت
كليدواژه :
تصوير بدني , خوددلسوزي , سرسختي روانشناختي , مثبتانديشي , مولتيپل اسكلروزيس
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: مولتيپل اسكلروزيس يا ام.اس شايعترين بيماري ناتوانكنندۀ بزرگسالان است كه بهعلت فرايند التهابي ميلينزداي سيستم عصبي مركزي اتفاق ميافتد و تأثير زيادي بر كيفيت زندگي اين بيماران ميگذارد. بنابراين، پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش مهارتهاي مثبتانديشي با تأكيد بر قرآن و آموزههاي اسلامي بر سرسختي روانشناختي، خوددلسوزي و تصوير بدني در مبتلايان به ام.اس انجام شده است. روش كار: اين پژوهش نيمهآزمايشي از نوع پيش آزمونپس آزمون و گروه گواه با مرحلۀ پيگيري است. جامعۀ آماري تمام بيماران مبتلا به ام.اس بودند كه طي سال 1398 به بيمارستان ميلاد شهر تهران مراجعه كرده بودند. از ميان جامعۀ آماري تعداد 40 نفر بهشيوۀ دردسترس انتخاب و بهصورت تصادفي در گروه هاي آزمايش (20 نفر) و گواه (20 نفر) قرار گرفتند. جمع آوري داده ها با استفاده از چكليست اطلاعات جمعيتشناختي و پرسشنامۀ روابط چندبُعدي خودبدن پرسشنامۀ خوددلسوزي و پرسشنامۀ سرسختي روانشناختي اهواز انجام شد. در گروه آزمايش، آموزش مهارتهاي مثبتانديشي با تأكيد بر قرآن و آموزههاي اسلامي در 10 جلسه (دو جلسۀ 1 ساعته در هفته ) اجرا شد. پس از پايان آموزش از گروه ها پس آزمون گرفته شد. تحليل داده ها با روش هاي آمار توصيفي و تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر انجام شد. در اين پژوهش همۀ موارد اخلاقي رعايت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعي گزارش نكردهاند. يافتهها: نتايج پژوهش نشان داد كه مداخلۀ آموزشي مثبتانديشي توأم با آموزههاي اسلامي بر افزايش سرسختي روانشناختي و خوددلسوزي گروه آزمايش در مرحلۀ پس آزمون تأثير مثبت و معني داري داشت. بين ميانگين نمرات تصوير بدني دو گروه نيز در مرحلۀ پسآزمون تفاوت معنادار بود (05/0 gt;P). اين اثربخشي در دورۀ پيگيري نيز پابرجا بود. نتيجهگيري: برآيندهاي اين پژوهش نشان داد كه مداخلۀ آموزشي مثبتانديشي توأم با آموزههاي اسلامي ميتواند براي بهبود وضعيت روانشناختي مبتلايان به ام.اس كارساز باشد و پژوهشگران و درمانگران ميتوانند از اين رويكرد براي بهبود رفتارهاي ارتقادهندۀ سلامت در بيماران مبتلا به ام.اس استفاده كنند.
عنوان نشريه :
پژوهش در دين و سلامت
عنوان نشريه :
پژوهش در دين و سلامت