تاثير آرمانشهر بر شكل گيري مفهوم شهر در دوران ساساني

آرمانشهرگرايي مفهومي ديرينه و همزاد انديشه بشري است؛ چرا كه انسان اغلب به دنبال زيستي به غايت سامانمند و نيكو بوده است. بنابراين برخورداري از جامعه اي بسامان، در ضمير خودآگاه و ناخودآگاه اكثر انسانها تلالو داشته است. به تبع اين آرمان ها و ايده ها در برساخت مفاهيم نظير مفهوم شهر نقش موثري داشته است. به همين منظور هدف اين پژوهش، ررسي رابطه ديالكتيكي بين «مفهوم آرمانشهر» و «مفهوم شهر ساساني» است. بنابراين اين پژوهش به دنبال پاسخگويي به اين پرسش است كه مفهوم آرمانشهر و نمودهاي كالبدي آن چه تاثيري بر شكل گيري مفهوم شهر در دوره ساساني داشته است؟ براي پاسخگويي به اين پرسش، از الگوي جامعه شناسي معرفت و از روش توصيفي-تحليلي و براي گردآوري اطلاعات از منابع كتابخانه اي استفاده شده است. يافته هاي بدست آمده نشان داد كه شهر ساساني از مفاهيم «ساختار كالبدي شهر»، «نظم حاكم در جامعه»، «نظم در سلسله مراتب اجتماعي» و «حفاظت شهر در برابر دشمنان» كه تداعي گر انديشه آرمانشهري مي باشد، تاثير پذيرفته است.