عنوان مقاله :
ارتباط بين پليمورفيسم تكنوكلئوتيدي-174 G/C اينترلوكين-6 با شدت بيماري كوويد-19
پديد آورندگان :
رحيملو ، بهمن دانشگاه شاهد - دانشكده پزشكي - گروه ايمونولوژي , غفارپور ، سارا دانشگاه شاهد - مركز تحقيقات تنظيم پاسخهاي ايمني , زماني ، محمد صابر دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات تهران - دانشكده علوم پايه - گروه تخصصي ژنتيك مولكولي , نقي زاده ، محمد مهدي دانشگاه علوم پزشكي فسا - مركز تحقيقات بيماري هاي غيرواگير , غضنفري ، طوبي دانشگاه شاهد - مركز تحقيقات تنظيم پاسخهاي ايمني
كليدواژه :
كوويد-19 , پليمورفيسم , اينترلوكين-6 , Rs1800795
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: اينترلوكين -6 يكي از سايتوكاينهايي است كه افزايش و نقش آن در پاتوژنز كوويد -19 در مطالعات مختلف گزارش شده است. غلظت اينترلوكين-6 تحت تأثير چندين عامل محيطي و ژنتيكي، ازجمله مكانهاي پليمورفيك در ژن IL6 قرار ميگيرد. در مطالعه حاضر، پليمورفيسم rs1800795 كه در ناحيه ژني IL6 قرار دارد مورد بررسي قرار گرفت.مواد و روش ها: افراد شركت كننده در اين مطالعه به دو گروه سرپايي (245 نفر) و بستري (245 نفر) به علت ابتلا به COVID19 تقسيم شدند. نمونه خون محيطي از بيماران تهيه و DNA آنها استخراج شد، سپس ژنوتيپ پليمورفيسم rs1800795 به وسيله روش Tetra Arms PCR مورد سنجش قرار گرفت. تجزيه و تحليل دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهاي آماري كاي دو، تي تست و رگرسيون لجستيك صورت گرفت.نتايج: ميانگين سن بيماران در گروه سرپايي12.3±41.6 سال ولي در گروه بيماران بستري، 17.1±61.0 سال بود (Pvalue 0.001)؛ همچنين فراواني افراد سيگاري و بيماران دچار مشكلات كليوي (Pvalue 0.05) و همينطور بيماران مبتلا به فشار خون, ديابت مليتوس و داراي سابقه بيماري قلبي (P-value 0.001) در گروههاي سرپايي و بستري اختلاف معنيداري داشت. از نظر فراواني افراد داراي آلل G در گروه بستري به صورت معنيداري كمتر از گروه سرپايي (Pvalue= 0.045) بود. نتيجهگيري: فراواني واريانتهاي پليمورفيسم rs1800795 اينترلوكين-6 در گروههاي مختلف بيماران كوويد-19 با شدت علائم باليني متفاوت، با يكديگر تفاوت دارد و احتمالا آلل G ميتواند نقش حفاظت كنندهاي در برابر بيماري COVID19 داشته باشد.
عنوان نشريه :
دانشور پزشكي
عنوان نشريه :
دانشور پزشكي